Bolończyki to niewielkie psy o bardzo przyjacielskim usposobieniu. Najlepiej czują się na kolanach swojego właściciela, z którym uwielbiają spędzać każdą chwilę dnia. Dzięki swojej łagodnej naturze sprawdzą się idealnie jako towarzysze rodziny. Czy bolończyk pasuje do ciebie i twoich bliskich? Przekonaj się sam!
Bolończyk – wygląd i opis rasy
- Rozmiar: do 30 cm
- Sierść: długowłosa
- Długość życia: 12-14 lat
- Waga: do 4 kg
Bolończyk – wzorzec rasy
Bolończyki to małe pieski o krępej budowie ciała, charakteryzujące się śnieżnobiałą, puszystą sierścią. W klasyfikacji FCI zostały one określone jako psy ozdobne i do towarzystwa. Należą do sekcji bichonów i ras pokrewnych i nie wymagają prób pracy. Typowy wygląd bolończyka zgodnie z normą FCI to:
- Nieco owalna czaszka o wypukłych bokach
- Dobrze wysklepione kości czołowe
- Lekko zaznaczona bruzda czołowa i guz potyliczny
- Dość dobrze zaznaczony stop
- Duży i czarny nos
- Prosta kufa o długości około 2/5 głowy
- Niezbyt głęboka górna warga
- Duże, szeroko otwarte oczy koloru ciemnej ochry
- Wysoko osadzone, dość długie i wiszące uszy
- Prosta szyja bez łałoku
- Długość tułowia równa wysokości w kłębie
- Prosta linia grzbietu
- Nieznaczna wypukłość lędźwi
- Szeroki zad nieznacznie opadający
- Wydatna, głęboka klatka piersiowa
- Ogon noszony zgięty nad grzbietem
- Idealnie proste kończyny z owalnymi łapami o mocno wysklepionych, ciemnych opuszkach
- Błony śluzowe i trzecia powieka czarno pigemntowana
Bolończyki swoją popularność zdobyły między innymi dzięki swojej pięknej, długiej sierści. Włos bolończyka pokrywa równomiernie całe ciało psa i cechuje się śnieżnobiałym odcieniem. Sierść jest dość puszysta i układa się tworzący kosmyki.
Jeśli planujesz startować ze swoim bolończykiem w wystawach, musisz zwrócić uwagę na cechy niepożądane. Poniższe wady będą skutkowały obniżoną oceną w konkursach:
- Wypukła kufa, tak zwany rzymski nos
- Depigmentacja nosa
- Przodozgryz
- Zez
- Brak lub skrócony ogon
- Inny odcień sierści niż biała
- Obustronna depigmentacja powiek
Bolończyk – charakter
Z natury bolończyki to psy bardzo przyjacielskie i spokojne. Uwielbiają towarzystwo ludzi, do których bardzo szybko się przywiązują. Zazwyczaj nie sprawiają większych problemów wychowawczych z uwagi na swoje posłuszeństwo i łagodne usposobienie. Bolończyki nie przepadają za długimi, męczącymi spacerami, mimo to należy zapewnić im codzienną dawkę aktywności fizycznej na świeżym powietrzu. Z uwagi na swój niewymagający charakter będą dobrze czuły się mieszkając zarówno w mieście jak i na wsi. Bolończyki z natury dobrze dogadują się z dziećmi i innymi zwierzętami, dlatego idealnie sprawdzają się jako psy rodzinne.
Bolończyk – długość życia
Średnia długość życia bolończyka wynosi między 12 a 14 lat. Aby twój pies mógł cieszyć się dobrym zdrowiem jak najdłużej, musisz zadbać o odpowiednie jego żywienie i regularne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii. Odpowiednia profilaktyka w postaci skrupulatnego przestrzegania terminów szczepień, regularnych odrobaczeń i okresowych badania kontrolnych krwi to klucz to zapewnienia swojemu psu jak najdłuższego życia. Wpływ na zdrowie i długość życia zwierzęcia mają także geny, które zostały mu przekazane od rodziców w procesie hodowlanym. Dlatego tak ważne jest, żeby hodowla, z której pochodzi pies dbała o przekazywanie szczenięciom jak najlepszych genów. Osobniki wybierane do rozrodu powinny być wolne od obciążających wad genetycznych, które mogłaby przekazać potomstwu.
Bolończyk – zdrowie
Choroby genetyczne, do których predysponowane są psy rasy bolończyk to:
- Dysplazja stawów biodrowych i choroba Legga-Calvego-Perthesa – jest to wielogenowa choroba zwyrodnienia stawów biodrowych przebiegająca z bolesnym zapaleniem stawów. Szacuje się, że nawet 6,7% psów tej rasy może cierpieć na tę chorobę.
- Zwichnięcie rzepki – wynikająca z wrodzonej wiotkości więzadeł rzepki, co prowadzi do jej zwichnięcia. Objawia się kulawizną, a nieleczona prowadzić może do rozwoju choroby zwyrodnieniowej.
- Zaćma – jej pierwsze objawy to punktowate zmętnienia.
- Przetrwały przewód tętniczy (PDA) – wrodzona wada serca, która wymaga leczenia chirurgicznego. Oszacowano, że ryzyko jej wystąpienia u psów w typie biszonów jest ponad 13 razy większe niż u innych ras.
Inne przypadłości, które stosunkowo często dotykają bolończyki:
- Wzmożone wydzielanie łez, któremu często towarzyszą rzęsy ektopowe czy niedrożne kanaliki łzowe.
- Alergiczne zapalenie skóry objawiające się świądem. Wynika z nadwrażliwości na alergeny pokarmowe, wziewne lub kontaktowe.
- Wnętrostwo – zatrzymanie jednego lub obydwu jąder w jamie brzusznej.
Poza wyżej wymienionymi, istnieje także bardzo dużo innych schorzeń, na które zachorować może twój bolończyk. Im szybciej zauważona zostanie choroba, tym wcześniej wprowadzone będzie odpowiednie leczenie. Dlatego jeśli zauważysz u swojego bolończyka jakiekolwiek niepokojące objawy należy jak najszybciej udać się na wizytę do lekarza weterynarii.
Bolończyk – pielęgnacja
Z uwagi na swoją długą, białą sierść bolończyki to psy, które wymagają dość skomplikowanej i czasochłonnej pielęgnacji. Aby sierść nie plątała się oraz była gładka i lśniąca, niezbędne jest jej codzienne szczotkowanie. W tym celu należy używać specjalnych szczotek przeznaczonych dla psów z długim włosiem. Nie mogą one być jednak ostro zakończone, aby nie drażnić delikatnej skóry zwierzęcia, co może powodować znaczny dyskomfort i wywoływać u niego niechęć do tego zabiegu. Zbyt częste kąpiele psa są niewskazane, ponieważ mogą powodować wypłukiwanie naturalnej mikroflory bakteryjnej skóry, która zabezpiecza przed rozwojem drobnoustrojów chorobotwórczych. W wyniku zbyt częstych kąpieli rozwinąć może się bakteryjne bądź grzybicze zapalenie skóry. Kąpiele powinno wykonywać się raz na 2-3 miesiące z użyciem specjalnego hipoalergicznego szamponu dla psów. Należy zadbać, aby szampon dotarł do samej skóry bolończyka. Następnie pozostałości preparatu należy dokładnie spłukać, aby nie powodowały one drażnienia. Na rynku dostępnych jest także szereg różnych preparatów nabłyszczających w postaci odżywek czy sprayów, które będą dodatkową pielęgnacją wrażliwej sierści bolończyka.
Ważnym elementem regularnej pielęgnacji bolończyka powinno być także szczotkowanie zębów. Zabieg ten należy wykonywać co najmniej 2 razy w tygodniu z użyciem specjalnej szczoteczki z miękkim włosiem oraz weterynaryjnym preparatem do higieny jamy ustnej. Codziennie na zębach twojego psa odkłada się płytka bakteryjna, która powoli uszkadza szkliwo i wywołuje stany zapalne przyzębia. Objawem toczącego się stanu zapalnego jamy ustnej będzie nieprzyjemny zapach z pyska, zaczerwienienie wokół dziąseł, a nawet niechęć do jedzenia wynikająca z bólu. Niekiedy stany zapalne są tak zaawansowane, że powodować mogą wypadanie zębów, a nawet uogólniony stan zapalny całego organizmu. Dlatego tak ważna jest profilaktyka, aby zapobiegać powyższym objawom. Jeśli jednak na zębach twojego psa odłożyła się już pokaźna ilość kamienia nazębnego, wskazany jest wtedy zabieg sanacji jamy ustnej. Wykonywany jest on w pełnej narkozie przez lekarza weterynarii.
Regularnie należy kontrolować długość pazurów psa. Zazwyczaj ścierają się one same podczas spacerów, ale niekiedy zdarza się, że pazury urosną za długie i powodować będą dyskomfort w poruszaniu się twojego bolończyka. Należy je wtedy skrócić przy użyciu specjalnych cążek przeznaczonych dla zwierząt.
Bolończyk – żywienie
Prawidłowe żywienie psów to temat dość trudny i skomplikowany. Przede wszystkim należy zadbać o dostarczenie psu w pożywieniu wszystkich niezbędnych mu składników odżywczych i mineralnych. Niedobory witamin i minerałów w diecie mają bardzo niekorzystny wpływ na zdrowie twojego bolończyka i objawiać mogą się chociażby spadkiem odporności. Żywienie wpływać będzie także na wygląd sierści psa. Niedobory mogą powodować, że będzie ona przerzedzona i pozbawiona blasku, a włosy bolończyka będą wypadać w ogromnym tempie. W takim wypadku wskazana jest wizyta u lekarza weterynarii bądź psiego dietetyka, który zalecić może wprowadzenie do diety na przykład preparatów zawierających kwasy omega 3 i 6.
Bardzo ważne jest także dostarczenie psu odpowiedniej ilości kalorii. Ich ilość należy dopasować do wagi, a także aktywności fizycznej danego psa. Zbyt mała ilość energii w pokarmie skutkować będzie spadkiem masy, a w konsekwencji niedożywieniem. Wpłynie do bardzo negatywnie na samopoczucie zwierzęcia, co spowodowane będzie między innymi spadkiem jego odporności. Bolończyka nie należy także przekarmiać. Zbyt duża ilość pożywienia powodować może tycie oraz rozwój otyłości. Jest to bardzo groźny stan, który powodować może znaczne pogorszenie pracy serca oraz nadmierne obciążenie układu kostno-szkieletowego, co skutkować może nietolerancją wysiłkową oraz rozwojem stanów zwyrodnieniowych kręgosłupa czy stawów kończyn.
Planując posiłki dla swojego bolończyka skorzystać można z gotowych karm komercyjnych dobrej jakości o zbilansowanej dawce pokarmowej. Możliwe jest także gotowanie posiłków dla swojego psa we własnym zakresie. Należy wtedy samodzielnie skomponować odpowiednią dawkę pokarmową, która zaspokajać będzie potrzeby na wszystkie składniki odżywcze. Wymaga to od właściciela ogromnej wiedzy, dlatego wskazana jest wizyta u psiego dietetyka, który pomoże w ułożeniu odpowiedniego planu dietetycznego z uwzględnieniem ewentualnych indywidualnych potrzeb zwierzęcia.
Bolończyk – szkolenie i wychowanie
Bolończyki to z natury psy posłuszne, ale mogą niekiedy przysparzać trudności w treningu. Ze względu na swoją wrażliwość, najlepsze efekty przyniesie pozytywne wzmocnienie i nagradzanie psa za poprawne wykonanie zadania. Krzyk i dezaprobata może zniechęcić bolończyka do treningu, a nawet wywołać strach przed właścicielem. Najważniejsza w treningu jest konsekwencja oraz wprowadzanie nowych elementów – bolończyki nie znoszą nudy. Dzięki regularnym treningom twój bolończyk szybko stanie się idealnym towarzyszem rodziny.
Bolończyk – szczeniaki i hodowla
Szczenięcia bolończyka są bardzo wrażliwe i wymagają szczególnej uwagi. Zmiana miejsca zamieszkania oraz oddzielenie od mamy i rodzeństwa to duży stres dla szczeniaczka. Dlatego też w pierwszych dniach w nowym domu należy okazać mu dużo wyrozumiałości i miłości. Po kilku dniach na aklimatyzację należy wybrać się z małym bolończykiem na pierwszą wizytę u lekarza weterynarii, który ułoży specjalnie na niego plan szczepień i odrobaczeń. Do ukończenia pełnego cyklu szczepień należy zachować szczególną ostrożność i unikać kontaktów z chorymi psami. Układ odpornościowy szczenięcia nie jest jeszcze do końca rozwinięty, dlatego każda infekcja może być dla niego śmiertelna. Szczególnie groźny jest wirus wywołujący parwowirozę, który właściciel może przynieść do domu nawet na podeszwach butów.
Bolończyk – cena
Cena zakupu szczenięcia bolończyka z certyfikowanej hodowli zrzeszonej w FCI wynosi między 3 a 5 tysięcy złotych. Na cenę zakupu szczenięcia wpływ ma przede wszystkim jego potencjał wystawowy, osiągnięcia rodziców oraz renoma hodowli. Szczenię powinno posiadać metrykę urodzenia oraz książeczkę zdrowia potwierdzającą pierwsze szczepienia i odrobaczanie. Zakup psa z hodowli zrzeszonej w FCI lub ZKWP gwarantuje, że jest on wolny od chorób genetycznych mogących wpływać poważnie na jego zdrowie. Renomowane hodowle dbają o przekazywanie szczenięciom genów najlepszych reproduktorów, którzy zostali przebadani na możliwość przekazania nieprawidłowych genów potomstwu. Zakup szczenięcia z pseudohodowli po okazyjnej cenie może wiązać się z faktem, że hodowca nie zapewnił młodemu bolończykowi odpowiednich warunków bytowych, a dobór reproduktorów był przypadkowy, skutkiem czego może ono być obciążone groźną wadą genetyczną.
Bolończyk – historia rasy, ciekawostki
- Bolończyk wywodzi się z tego samego przodka co maltańczyk, dlatego te dwie rasy często są ze sobą mylone. Psy tej rasy cieszyły się popularnością już w czasach Cesarstwa Rzymskiego.,
- Bolończyk tak naprawdę pochodzi z Malty oraz Wysp Kanaryjskich. Przywieziony został do Bolonii przez marynarzy, gdzie zyskał ogromną sympatię i popularność.
- Dawniej bolończyki uznawane były za ekskluzywne pieski bogatej arystokracji. Obecnie zagościły w wielu domach jako kanapowe psy do towarzystwa.
Bolończyk – dla kogo?
Bolończyki to psy niezbyt wymagające. Są potulne i przyjazne, dlatego nadają się nawet dla niedoświadczonego właściciela. Uwielbiają kontakt z ludźmi i nie znoszą samotności, dlatego najlepiej będą czuły się w domu, w którym ciągle są ludzie. Opiekun bolończyka musi poświęcać mu dużą ilość czasu, aby nie czuł się on samotny. Psy tej rasy nie przepadają za intensywną aktywnością fizyczną, ale świetnie będą się czuły podczas spokojnych rodzinnych spacerów. Z uwagi na swoje małe rozmiary będą zadowolone mieszkając nawet w małej kawalerce.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl
