Owczarek australijski – wygląd i opis rasy
- Rozmiar 46-58 cm
- Sierść średniej długości, prosta lub falista
- Długość życia 13-15 lat
- Waga 16-34 kg
Owczarek australijski – wzorzec rasy
Owczarek australijski według klasyfikacji FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna), jest zaliczany do grupy psów pasterskich i zaganiających, w sekcji psów pasterskich, typ amerykański. Nie podlega próbom pracy.
Jak wygląda owczarek australijski? Psy opisywanej rasy są średniej wielkości, suki osiągają wysokość od 46 do 53 cm, natomiast samce od 51 do 58 cm. Waga waha się między 16 a 34 kg. Sylwetka jest umięśniona, a głowa lekko zaokrąglona z trójkątnymi, oklapniętymi uszami. Oczy mogą mieć różny kolor, czasami jedno jest niebieskie, a drugie brązowe. Ogon owczarków jest dosyć długi, jednak niektóre osobniki rodzą się z jego szczątkową strukturą, wówczas jest on krótki lub nie ma go wcale.
Sierść jest średniej długości, może być prosta lub lekko falowana. Podstawowy kolor to czarny i czekoladowy, jednak gen marle modyfikuje tą cechę, co formuje cztery podstawowe umaszczenia:
- Czarny
- Czekoladowy, wątrobiany
- Blue marle
- Red marle
Owczarek australijski – charakter
Owczarek australijski cechuje się wysoką inteligencją i pogodnym usposobieniem. Jednak pomimo uroczego wyglądu i prawdziwemu oddaniu, aussie potrafią dać w kość i pokazać swoje drugie oblicze. Pracujący charakter tej rasy towarzyszy im przez całe życie. Ciągła aktywność fizyczna i chęć poznawania świata sprawiają, że nie jest to osobnik odpowiedni dla laików.
Psy opisywanej rasy są przyjaciółmi rodziny, uwielbiają pieszczoty i z ogromną chęcią wykonują wszystkie polecenia swoich właścicieli. Nauka jest dla nich rozrywką, owczarki australijskie wręcz kochają nowe wyzwania, a im większy stopień ich trudności, tym większa frajda. Należy jednak pamiętać, że ich pasterki charakter przyczynia się do pewnej niezależności i pomimo inteligencji i chęci współpracy, ułożenie aussie wcale nie jest prostym wyzwaniem. Owczarki szybko się uczą, ale to odnosi się także do złych nawyków i wykorzystywania słabości swojego właściciela.
Owczarek australijski jest nieufny wobec obcych osób. Jednak wobec dzieci i innych zwierząt, także kotów, wykazuje dużą cierpliwość i empatię. Pamiętajmy, że kluczem do okiełznania tej żywiołowej duszy, jest prawidłowa socjalizacja i szkolenie od najmłodszych lat.
Owczarek australijski – długość życia
Długość życia aussie waha się od 13 do 15 lat, jednak jest to cecha osobniczo zmienna i ma na nią wpływ wiele czynników. Jeżeli chcesz, aby twój przyjaciel cieszył się długowiecznością, zapewnij mu odpowiednie warunki do życia i prawidłową opiekę. Zwróć uwagę na:
- Jakość i renomę wybranej hodowli
- Regularne odrobaczanie i szczepienie
- Warunki utrzymania
- Prawidłowo dobraną i zbilansowaną karmę
- Poprawną pielęgnację
- Odpowiednią dawkę ruchu
- Regularne, kontrolne wizyty u weterynarza
- Badanie krwi i moczu pacjentów geriatrycznych
Owczarek australijski – zdrowie
Owczarki australijskie nie mają dużych problemów zdrowotnych. Czasami zdarzają się zaburzenia na podłożu genetycznym, ale generalnie są zdrowe i odporne na warunki środowiskowe dzięki swojemu gęstemu podszerstkowi. Jednak jak każda rasa, są one predysponowane do pewnych schorzeń. Do najczęstszych chorób zaliczamy zaćmę dziedziczną i postępujący zanik siatkówki. Jednak u aussie najbardziej obciążony jest układ chrzęstno-kostny. Ze względu na wysoką ruchliwość od najmłodszych lat, u owczarków australijskich bardzo często dochodzi do dysplazji stawów biodrowych lub łokciowych.
Według badań, co trzeci owczarek australijski posiada mutację w genie MDR1. Zaburzenie to polega na przekraczaniu, przez niektóre związki chemiczne, bariery krew-mózg, co sprawia, że aussie są wrażliwe na niektóre leki stosowane w gabinetach. Podanie nieodpowiedniego preparatu może doprowadzić do wstrząsu, śpiączki, a nawet śmierci zwierzęcia.
Owczarek australijski – pielęgnacja
Pielęgnacja owczarków australijskich jest bardzo prosta. Podstawowym zadaniem każdego właściciela tej rasy, jest regularne wyczesywanie ich sierści – dwa raz w tygodniu, a dzięki temu, że nie zbiera ona brudu, kąpiele można ograniczyć do minimum. Najbardziej newralgicznym miejscem aussie są uszy, które powinny być starannie sprawdzane po każdym spacerze i zamoczeniu, ponieważ mają tendencję do kołtunienia. Nie powinniśmy także zapominać o podstawowych elementach higieny każdego psa, takich jak:
- Mycie zębów
- Obcinanie pazurków
- Czyszczenie uszu
Owczarek australijski – żywienie
Żywienie jest podstawowym filarem zdrowia i dobrego samopoczucia twojego pupila. Dawka żywieniowa powinna być odpowiednio zbilansowana pod względem wieku, aktywności fizycznej i stanu zdrowia. Najlepsza karma, to ta składająca się w co najmniej 70% z mięsa, pozostałe 30% to warzywa, owoce i zioła.
Możesz skorzystać z gotowych produktów dostępnych na rynku, suchych lub mokrych. Pamiętaj, aby przeanalizować skład karmy, powinniśmy unikać zbóż, cukrów i zbędnych wypełniaczy i substancji konserwujących.
Jeżeli wolisz samodzielnie przygotowywać posiłki swojemu aussie, powinieneś głębiej zapoznać się z filozofią żywienia – BARF. Dieta opiera się na surowym mięsie i produktach odzwierzęcych, tak aby w jak najbliższy sposób odzwierciedlić żywienie dzikich przodków. Jednak powinniśmy pamiętać o dodatkach witaminowo-mineralnych, dla lepszego samopoczucia i zdrowia naszego sierściucha.
Owczarek australijski – szkolenie i wychowanie
Owczarki australijskie ze względu na swoją inteligencję bardzo szybko się uczą. Jednak należy pamiętać, że dotyczy to także złych nawyków. Dlatego szkolenie i wychowanie naszego pupila powinniśmy zacząć od najmłodszych lat. Aussie są bardzo chętne do pracy z człowiekiem, niewielkie wynagrodzenie w postaci przysmaków w zupełności zapewni im nagrodę za posłuszeństwo.
Ze względu na zamiłowanie do aktywności fizycznej tej rasy, oprócz podstawowego szkolenia, powinniśmy zapisać się także na treningi z psich sportów, na przykład flyball, agility lub obedience. Co więcej, w przypadku tej rasy znacznie lepiej sprawdzi się jeden długi spacer – dwugodzinny, niż kilka krótkich.
Owczarki australijskie powinny być wyprowadzane w szelkach typu guard na smyczy lub lince o długości około 3 metrów. W domu powinniśmy zapewnić im wygodne miejsce na odpoczynek i regenerację. Możemy użyć do tego odpowiedniej wielkości legowiska lub klatki kenelowskiej. Pamiętajmy, że są to psy bardzo żywiołowe, znudzone mogą zacząć niszczyć mieszkanie, dlatego musimy zapewnić im rozrywkę. Oprócz długich spacerów, pamiętajmy o odpowiednich zabawkach, takich jak gryzaki, sznurki, piłki, frisbee – najlepiej gdyby były niezniszczalne.
Owczarek australijski – szczeniaki i hodowla
Ze względu na wysoką popularność owczarków australijskich, nie powinieneś mieć problemu ze znalezieniem odpowiedniej hodowli. Pamiętaj aby wybrana placówka należała do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce), ponieważ tylko oni mają prawo wystawiać rodowód FCI. Od 1997 roku obowiązuje ustawa, zabraniająca sprzedawanie zwierząt niezarejestrowanych w żadnym związku. Pseudohodowcy oferują szczeniaki bez rodowodu – ale za niższe ceny, co może wydawać się kuszące, jednak zawsze występuje ryzyko, że maluszek z takiego miejsca będzie obciążony genetycznie, nie będzie zgadzał się z wzorcem, nie był odpowiednio socjalizowany i będzie niestabilny emocjonalnie.
Przed wyborem hodowli zwróć uwagę, czy właściciel oferuje badania genetyczne pod kątem mutacji genu MDR1 i prześwietlenia stawów biodrowych. Zasięgnij informację o poprzednich miotach, ich stanach zdrowia, chorobach, długości życia oraz czy obecny szczeniak jest odrobaczony, zaszczepiony i przebadany przez lekarza weterynarii.
Owczarek australijski – cena
Ile kosztuje hodowlany szczeniak Owczarka australijskiego? Cena waha się 5000 do 7000 zł i ma na nią wpływ wiele czynników. Jeżeli nie chcesz wydawać takiej kwoty, możesz skłonić się do adopcji szczeniaka lub dorosłego psa, w typie aussie. Istnieje także wiele organizacji, zajmujących się szukaniem domów zastępczych dla swoich podopiecznych, gdzie w zamian za miłość i opiekę, otrzymasz czworonoga za darmo.
Koszty utrzymania pieska wahają się od 200 do 300 zł i zależą od stanu zdrowia sierściucha, rodzaju karmy, pielęgnacji i wieku.
Owczarek australijski – historia rasy, ciekawostki
Owczarek australijski pochodzi z USA, gdzie w VIII wieku, w wyniku krzyżówek z psami przywiezionymi z Australii, powstała idealna rasa pasterska i stróżująca. Istnieje wiele teorii dotyczących przodków opisywanej rasy, najbardziej prawdopodobna zakłada, że psy te wywodzą się od owczarków baskijskich.
Ze względu na swój charakter i zdolności zaganiające, owczarki australijskie bardzo szybko zyskały dużą popularność wśród amerykańskich farmerów. Dodatkowo na rozgłos opisywanej rasy wpłynął udział w rodeach i zachodnioamerykańskich show. Wszystko to przyczyniło się do rozpoczęcia hodowli danej rasy. W 1957 roku klub ASCA otworzył pierwszą klasę hodowlaną, jednak standardy rasy zostały zatwierdzone dopiero w 1980 roku, a w 1996 roku rasa została uznana przez FCI.
- W Polsce do nazwy Owczarek amerykański dodaje się “typ amerykański”, co sugeruje, że jest to amerykańska odmiana owczarka australijskiego kelpie, jednak w rzeczywistości są to dwie odmienne i niespokrewnione rasy.
- Na popularność tej rasy wpłynął trener psów, Jay Sisler, który w połowie XX wieku występował z owczarkami australijskimi na pokazach rodeo. Show polegało na skakaniu na skakance, wpinaniu się na drabiny i balansowaniu na cienkich deskach.
- Dwa najpopularniejsze owczarki australijskie, Shorty i Stub, wystąpiły w filmach Disneya, na przykład “Stub, the best cowdog in the west”.
- Pierwszy owczarek australijski w Polsce pojawił się w 1995 roku, a w 2003 na świat przyszedł pierwszy polski miot.
Owczarek australijski – dla kogo?
Owczarek australijski to zdecydowanie nie jest rasa dla każdego. Jeżeli masz doświadczenie z psami, wychowanie aussie nie sprawi Ci większego trudu. Przed zakupem szczeniaka upewnij się, że jest to pies odpowiedni dla Ciebie i zdołasz sprostać jego wymaganiom. Owczarki nie są sierściuchami dla osób zapracowanych i domatorów. Jest to pies dla ludzi kochających sport, aktywności fizyczne i posiadających wystarczająco dużo czasu na spacery i szkolenie.
ZALETY:
- Inteligentny
- Szybko się uczy
- Oddany swojej rodzinie
- Cierpliwy w stosunku do dzieci i innych zwierząt
- Można z nim uprawiać sporty
WADY:
- Wymaga starannego szkolenia i wychowania
- Trzeba mu zapewnić dużą dawkę ruchu
- Bywa nieufny wobec obcych osób
