Inteligencja
Aktywność
Łatwość szkolenia
Relacje z dziećmi
Relacje z kotami
Agresywność
Zdrowotność
Koszty utrzymania
Strona główna » Poradnik » Psy » Rasy psów »
West Highland White Terrier to rasa psów jedyna w swoim rodzaju. Pełna wigoru, emitująca niezaprzeczalną pogonością i niekończącą się energią. Idealna dla domu gdzie aktywność i ruch to nie słowa tabu. A po spacerze pełnym wrażeń można liczyć na dużą dawkę miziania za uchem.
Inteligencja
Aktywność
Łatwość szkolenia
Relacje z dziećmi
Relacje z kotami
Agresywność
Zdrowotność
Koszty utrzymania
Jest to rasa psów pochodzących ze Szkocji, a dokładnie z regionu West Highland. Zaliczane są one do terierów krótkonożnych. Według klasyfikacji FCI, czyli Międzynarodowej Federacji Kynologicznej, należy do grupy III – sekcji 2 – a numer wzorca to 85. Pierwotnie teriery zostały stworzone w celu pomocy przy polowaniach i pełniły głównie funkcje myśliwskie. Ich zadaniem było polowanie na m. in. borsuki, wydry, lisy, a nawet szczury. W dzisiejszych czasach nie spełniają już takiej funkcji. Stały się za to oddanymi, wiernymi przyjaciółmi człowieka i czworonożnymi członkami rodziny. Westie swoje korzenie posiada w rasach takich jak terier szkocki oraz cairn terrier. Obie te rasy odbiegają mocno swoimi barwami od charakterystycznego śnieżnobiałego umaszczenia Westów. W przeszłości panowało przekonanie według, którego psy o białym umaszczeniu postrzegane były za delikatne i słabe. Osobniki takie nie brały udziału w polowaniach, ani nie były dopuszczane do rozrodu. Dopiero w późniejszych latach rozpoczęto ich selekcję oraz krzyżowanie i tak właśnie powstała ta urocza rasa.
Są to psy o średniej wielkości. Dorosłe osiągają wzrost do 25-28 cm. Posiadają one charakterystyczne białe umaszczenie, na tle którego odznacza się ich czarny nosek i głęboko osadzone oczy. Posiadają podwójną sierść. Zewnętrzny włos okrywowy jest szorstki, ale podszerstek jest za to miękki i gęsty, co nadaje im przyjemną strukturę, która sprawia, że głaskanie ich to czysta przyjemność. Dzięki sporej ilości włosów mogą pochwalić się zaokrąglonym pyszczkiem z szpiczastymi, zawsze stojącymi uszkami. Posiadają dość krótką kufę z dobrze zaznaczonym stopem, czyli krawędzią gdzie czoło przechodzi w kufę – dokładniej w grzbiet nosa. Przykładem ras bez zaznaczonego stopu są m.in. mopsy, dlatego Westów nie zaliczamy do ras brachycefaliczny, a do mesaticefalicznych. Mają mocne szczęki z nożycowym zgryzem – to taki zgryz, gdzie siekacze szczęki zachodzą na siekacze żuchwy i ściśle do siebie przylegają. Jest to jak najbardziej prawidłowy i poprawny zgryz. Budowa ciała odznacza się dość sporą muskularnością, pomimo ich niewielkich rozmiarów. Posiadają głęboką klatkę piersiową, która jest lekko spłaszczona na bokach. Ich grzbiet posiada bardzo dobrze wykształcone mięśnie, tak samo kończyny. Sprawia to, że nawet przy długiej zabawie nie narzekają na brak sił. Aby mieć lepszą przyczepność do podłoża ich łapki są lekko zrotowane na zewnątrz. Ogon Westów również jest bardzo muskularny i może mierzyć do 15 cm. Nie powinien być skracany. Samce są często bardziej krępe, niż samice, które z kolei cechują się delikatniejszą budową ciała.
Jest to rasa, która posiada tendencje do przybierania na wadze, dlatego bardzo ważne jest zapewnienie im dużej ilości ruchu. Nie powinno to stanowić problemu, ponieważ jest to rasa energiczna i zawsze chętna do wszelakich zabaw. Ze względu na łatwość i chęć nauki świetnie sprawdzą się przy trenowaniu różnorakich sportów i na wielu zawodach można odnaleźć je na wysokich lokatach, czy nawet na podium. Średnia masa ciała jaką powinny posiadać to między 7 a 10 kg.
Dzięki dużej odporności i braku predyspozycji do większości chorób, psy te cieszą się dobrym zdrowiem. Co przekłada się na długość życia i pozwala im na osiągnięcie wieku nawet do 15-16 lat.
Są to psy cieszące się opinią bardzo wesołych, pozytywnych i przyjacielskich czworonogów. Wykazują duże zainteresowanie otaczającym je otoczeniem. Lubią wspólną zabawę i aktywne spędzanie czasu. Można przypisać im również takie cechy jak posłuszeństwo i oddanie, pomimo ich temperamentu terriera. Bardzo lubią pieszczoty i kontakt z człowiekiem, ale nie są w tym natrętne, ani nie mają tendencji do wykazywania lęku separacyjnego. Są chętne do współpracy, szybko uczące się oraz bystre. Przy odpowiedniej pracy z nimi, wyrozumiałości i delikatności jesteśmy w stanie nauczyć je wszystkiego i wypracować u nich dobre nawyki. Poświęcenie czasu na wychowanie jest bardzo ważne. Niewychowane mogą łatwo wejść na głowę swojemu właścicielowi. Lubią stawiać na swoim i wykazują się przy tym dużym sprytem. Spostrzegawczość i czujność to z pewnością kolejne cechy do zaobserwowania u tej rasy, będą często próbowały ostrzegać swojego właściciela o wszystkim co napotkają na swojej drodze. Sygnalizacją czego będzie donośne szczekanie, przez co mogą sprawiać wrażenie głośnych zwierząt. Jest to rasa, która lubi i świetnie dogaduje się z dziećmi. Nie są agresywne i nie wchodzą w konflikty z innymi psami. Przy dobrze przeprowadzonej socjalizacji potrafią polubić się z każdym innym czworonogiem. Należy jednak uważać na drobne gryzonie jak chomiki, myszki czy szczury. Są to w dalszym ciągu terriery, u których zachował się instynkt myśliwego.
Ze względu na swój kolor Westy wymagają częstszych kąpieli. Posiadają one niestety również skłonność do podrażnień skóry, dlatego należy szukać preparatów delikatnych lub przeznaczonych specjalnie dla tej rasy. Są one bardzo łatwo dostępne i nie powinno sprawiać problemu ich odnalezienie. W przypadku braku poprawy skóry należy zgłosić się niezwłocznie do lekarza weterynarii. Rodzaj sierści który posiadają wymaga głównie trymowania. Nie jest to skomplikowana czynność, można wykonywać ją jak najbardziej samodzielnie lub u profesjonalnego groomera. Zabiegi te należy powtarzać z częstotliwością około 1 do 2 miesięcy. Dobrym pomysłem jest zabranie szczeniaka już w wieku 10/11 tygodni na pierwszą wizytę w celu zapoznania go z nowym miejscem, tak aby jak najlepiej się w nim odnalazł i nie było to miejsce którego się boi. Zależy nam na jego dobrych wspomnieniach. Jeżeli chodzi o fryzury to możemy je podzielić na wystawowe i domowe. Różnią się one głównie długością włosa. Najczęstsza fryzura dla Westa to lekko podcięte włosy na pyszczku nadające mu okrągły kształt. Krótko ścięta sierść na grzbiecie i ogonie, a dłuższa na brzuchu i kończynach. W lecie najczęściej spotkamy je za to ostrzyżone na krótko z pozostawionym jedynie okrągłym pyszczkiem.
Do najczęstszych chorób dotykających tą rasę są choroby skóry, a dokładnie atopowe zapalenie skóry. Jest to choroba dziedziczna i dotyka spory odsetek osobników. Objawia się ona mocnym świądem. Szczególnie w okolicy pyska, pachwinach, pachach czy wewnętrznych stronach małżowin usznych. Psy wtedy uporczywie się drapią, ocierają o kanty czy trzepią uszami. Przy zaobserwowaniu takiego zachowania należy zgłosić się niezwłocznie do lekarza weterynarii i rozpocząć leczenie farmakologiczne. Innymi schorzeniami u tej rasy mają być dermatozy przerostowe, która dotykać mogą młodych jak i starszych Westów. Pojawiają się wtedy na ich ciele czerwone przebarwienia ze zliszajowaceniem i miejscowym wypadaniem sierści. Źródłem wielu z nich może być źle zbilansowana dieta lub/i nieprawidłowa pielęgnacja. Często ustają po wprowadzeniu zmian w karmieniu. Mogą być też spowodowane alergiami pokarmowymi. Silnym i częstym alergenem była wołowina, mięso królicze czy nabiał. Rasa ta posiada, również predyspozycje do odkładania się kamienia nazębnego. Dlatego ważne jest częste sprawdzanie uzębienia przez lekarza weterynarii na rutynowych wizytach, jak na przykład coroczne szczepienia.
West highland white terrier to popularna rasa. Odnalezienie szczeniaków do adopcji nie powinno przysporzyć nam kłopotów. Średnia ilość w miocie to między 4, a 6 szczeniętami. Należy jednak przy decydowaniu się na adopcje dokładnie sprawdzić całą hodowlę, z których pochodzą. Dobry hodowca powinien być zarejestrowany w polskim Związku Kynologicznym. Takie hodowle west highland white terrierów są dokładnie sprawdzane i kontrolowane. A zwierzęta mają zapewnione odpowiednie warunki. U takich hodowców możliwa jest adopcja szczeniaka z rodowodem zatwierdzonym przez FCI.
Cena takich szczeniąt nie jest najniższa. Waha się między 6 a 8 tysiącami złotych u zaufanych hodowców. Istnieje również możliwość adopcji Westów ze schronisk za darmo i dodatkowo podarowanie im nowego, kochającego i przede wszystkim stałego domu.
West to czworonóg, który jest z natury bardzo ciekawski i energiczny. Odpowiedni opiekun dla tego terriera to taki, który zapewni mu dużo uwagi i umożliwi mu rozładowanie rozpierającej go energii. Jest on psem odważnym i otwartym. Chętnie przywita się i nawiąże szybko bliski kontakt nawet z obcą mu osobą. Westy lubią towarzystwo dzieci przy czym są łagodne i nie wykazują agresywności. Co czyni je idealnymi psami rodzinnymi. Dodatkowo przywiązują się one do wszystkich członków rodziny. Jeżeli w naszym domu posiadamy już innego czworonoga, to przy dobrze przeprowadzonej socjalizacji West powinien świetnie odnaleźć się w jego towarzystwie. Natomiast kiedy planujemy, aby był naszą jedyną zwierzęcą pociechą, ważne jest aby jeszcze kiedy będzie szczenięciem zadbać w dalszym ciągu o prawidłową jego socjalizację na przykład przez wizyty w psim przedszkolu. Warto też zabrać go na wizytę zapoznawczą do leczniczy weterynaryjnej. Wtedy takie miejsce kojarzyć będzie z pozytywnymi emocjami, a nie jako miejsce tylko i wyłącznie strachu i bólu.
Pierwsze wzmianki na temat nowej rasy śnieżnobiałych czworonogów pochodzą już z siedemnastego wieku. Przez to, że uważane były za słabsze od innych, nie cieszyły się dużą popularnością we wcześniejszych latach. Jak podają źródła pułkownik Edward Donald Malcolm jako jeden z pierwszych rozpoczął selekcjonowanie białych osobników w XIX wieku. Po tym jak stracił własnego psa na jednym z polowań przez nieszczęśliwy wypadek, myląc go z lisem. Jego celem było uzyskanie białych terierów, które łatwiej będzie zlokalizować. Pierwszy raz jako rasa pojawiły się na wystawie w Birmingham (Anglia) w 1907 roku. Pierwszym championem został Ch. Morven.
Do ras podobnych do westie zaliczyć możemy Bichon’a frise, pudla, hawańczyka, bolończyka czy maltańczyka.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl