Co trzecia rodzina w Polsce marzy o posiadaniu wśród swoich członków psa, który będzie najlepszym przyjacielem dla dzieci. Wielu ludzi podchodzi do posiadania psa w bardzo nierozważny sposób traktując go bardziej jak ozdobę podwórka niż faktyczną, żywą i mającą swoje potrzeby istotę. Dlatego właśnie przed podjęciem na swoje barki odpowiedzialności za kolejne życie, powinniśmy przede wszystkim wziąć pod uwagę własne możliwości finansowe, dowiedzieć się ile kosztuje utrzymanie psa w zdrowiu i dobrostanie, określić ile naszego czasu i sił jesteśmy w stanie poświęcić na szkolenie, trening i zapewnianie odpowiedniej dawki ruchu naszemu psiakowi, a dopiero w kolejnym etapie możemy poszukiwać rasy psa pasującej do naszych upodobań. Należy tutaj ponownie sugerować się charakterem zwierząt i ich potrzebami, a jedynie na sam koniec decydować się na rasę na podstawie jej wyglądu. Przede wszystkim należy wystrzegać się stereotypów: nie każdy amstaff jest groźny, nie każdy golden retriever jest kochanym misiem, nie każdy owczarek niemiecki jest posłusznym komisarzem. Psa można mieć takiego jakiego go sobie wychowasz, dlatego należy przede wszystkim skupić się na pracy z wybranym zwierzęciem.
Czuwacz słowacki – wygląd i opis rasy
- Pochodzenie: Słowacja
- Rozmiar: samce 62-70 cm, samice 59-65 cm
- Waga 31-50 kg
- Sierść: delikatna, puszysta, włos średnio długi, lekko falujący
- Maść: biała i białokremowa
- Długość życia: 10-12 lat
- Charakter: silny instynkt przywódczy, opiekuńczy
Charakterystyka:
- Aktywność: 4/5
- Chęć do zabawy: 4/5
- Inteligencja: 3/5
- Łatwość szkolenia: 3/5
- Linienie: 5/5
- Kontakty z innymi psami: 4/5
- Kontakty z dziećmi: 5/5
Czuwacz słowacki – wzorzec rasy
Czuwacz słowacki jest masywnym psem o zwartej budowie i potężnej głowie, osadzonej na dobrze umięśnionym karku, piersi i tułowiu. Kościec jest silny, sylwetka wpisana w prostokąt, a brzuch podkasany. Nos i wargi ma ciemno pigmentowane, oczy ciemnobrązowe, a uszy nisko osadzone, klapnięte o zaokrąglonych brzegach. Te potężne, dorastając do 50 kg zwierzęta posiadają puszystą sierść o delikatnie falującym włosiu barwy białej, bądź kremowobiałej, przy czym ciemniejszy odcień z reguły lokalizuje się na uszach, łopatkach i lędźwiach. Ogon, bardzo puszysty i ciężki, noszony jest prosto.
Czuwacz słowacki – charakter
Tak jak większość psów pasterskich, czuwacz słowacki posiada dosyć opiekuńcze podejście do swojej rodziny, natomiast do obcych może podchodzić z rezerwą. Nie nadaje się na psa stróżującego, jednak chętnie spędzi większość dnia na podwórku, pod warunkiem, że ma zapewnioną odpowiednia dawkę ruchu w marszu bądź lekkim truchcie.
Czuwacz słowacki – długość życia
Czuwacz słowacki dożywa do około 12 lat, jednak w tak późnym wieku z reguły jest coraz mniej aktywny z powodu obciążonych genetycznie i środowiskowo stawów. Starość naszego pupila można opóźnić, dbając by codziennie otrzymywał stosowną dawkę ruchu (10 km spaceru), spożywał suplementy wspomagające stawy i utrzymywał prawidłową, szczupłą figurę.
Czuwacz słowacki – zdrowie
Czuwacz słowacki jako rasa pochodząca z gór, przystosowana do chłodnego klimatu i czystego powietrza, posiada grubą warstwę futra, które chroni go przed mrozami i wiatrem, jednak skutkuje tym, że pies źle znosi upały i klimat nizinny. Ze względu na duże rozmiary do jakich dorasta dorosły czuwacz, bardzo często przedstawiciele tej rasy chorują na zwyrodniania stawów, a w szczególności dysplazję stawu biodrowego i łokciowego. W celu szybkiego diagnozowania i leczenia tej choroby, każdy właściciel psa predysponowanej rasy powinien wziąć pupila na badanie radiologiczne w wieku 4, 6 i 24 miesięcy, by lekarz weterynarii mógł ocenić stopień dopasowania stawów do siebie i postęp ewentualnych zmian zwyrodnieniowych. Czuwacz słowacki ma również pewną tendencję do tycia, głównie z powodu niekonsekwentnego żywienia i dokarmiania nadmiarowymi smakołykami przez rodzinę. Rozwój nadwagi powoduje dodatkowe obciążenie stawów i znaczne pogorszenie stanu zdrowia zwierzęcia.
Czuwacz słowacki – pielęgnacja
Dbanie o prawidłową czystość sierści czuwacza słowackiego jest stosunkowo łatwe. Charakterystyczne jest zjawisko, że mimo białego włosia, brud bardzo łatwo sam odchodzi od pupila, który praktycznie nie potrzebuje kąpieli. Problemem może być natomiast wyczesywanie psa, zwłaszcza w okresie linienia, kiedy to martwy podszerstek odchodzi wielkimi ilościami i kołtuni się zwłaszcza w okolicach szyi, brzucha i zadu. Niezmiernie ważną dla zdrowia naszego psiaka sprawą, jest dbanie o higienę uszu, które ze względu na swoje oklapnięcie, są szczególnie narażone na rozwój infekcji bakteryjnej czy grzybiczej na tle np. drożdżaków. Co najmniej raz na tydzień powinniśmy zajrzeć do uszu naszego psa i obejrzeć czy nie ma w nich śladów świadczących o zapaleniu, takich jak: zaczerwienienie, ciepłota, ból, wilgotność, obecność wypływów czy drożdżowy albo nieprzyjemny zapach. Zauważenie któregokolwiek z tych objawów, powinno nas zaalarmować do zasięgnięcia porady lekarza weterynarii. Zapalenie ucha jest groźną chorobą, która w konsekwencji może prowadzić do głuchoty a nawet uogólnienia zapalenia i śmierci naszego pupila. Powinniśmy również dbać o odpowiednią długość pazurów u naszego psiaka. Stojąc na wyprostowanych łapach, żaden pies nie powinien opierać się czubkami pazurków o podłoże. W przypadku zaobserwowania takiego stanu rzeczy, powinniśmy skrócić pazury odpowiednimi cążkami, bądź poprosić lekarza weterynarii czy groomera o zrobienie tego dla nas. Teoretycznie, przy zapewnieniu odpowiedniej dawki ruchu, pazury psa mogłyby ścierać się same, jednak zależy to osobniczo od psa i podłoża po jakim biega.
Czuwacz słowacki – żywienie
Czuwacz słowacki wymaga dobrze zbilansowanej diety opartej przede wszystkim na produktach pochodzenia zwierzęcego: mięsie mięśniowym, podrobach, tłuszczach, kościach, bądź dodatkach mineralnych, a dopiero w dalszej części owocach i warzywach. Skarmianie psa makaronem, ryżem, czy karmami opierającymi się głównie na zbożach (a więc większością karm komercyjnych) jest niewłaściwe dla tych mięsożernych zwierząt. Koszt utrzymania tak dużego psa na zdrowej diecie waha się między 350-450 zł miesięcznie, dlatego powinniśmy się wcześniej zastanowić czy jest to na pewno odpowiednia rasa dla naszych możliwości. Niezwykle istotne jest również dopilnowanie, by waga psa była prawidłowa, ponieważ każdy dodatkowy kilogram poważnie obciąża i tak już predysponowane do chorób stawy. Do diety psiaka powinniśmy również dodawać odpowiednie suplementy wspomagające prawidłowy rozwój stawów.
Czuwacz słowacki – szkolenie i wychowanie
Z racji wielkich gabarytów do jakich dorasta czuwacz czechosłowacki, szczeniaki powinniśmy nauczyć wszystkich podstawowych komend: stój, siad, zostań, do nogi oraz ładnego chodzenia na smyczy, zanim osiągną wagę uniemożliwiającą utrzymanie dorosłego psiska przez pojedynczą osobę. Dorosłe psy są mniej podatne na szkolenie, wolą się skupić na otoczeniu niż na właścicielu, nie mniej jednak przy konsekwentnym trenowaniu mogą wyrosnąć na bardzo posłuszne zwierzaki. Ważne jest by zapewnić psu odpowiednio długi, co najmniej 8 km spacer, by zaspokoić jego naturalną potrzebę maszerowania po zróżnicowanym terenie. Czuwacz słowacki dobrze czuje się na podwórku, gdzie lubi spędzać większość dnia i obserwować otoczenie, jednak żadne podwórko, choćby i kilkuhektarowe nie zastąpi spaceru z właścicielem. Ze względu na dystansowanie się do obcych, szczeniaki wymagają socjalizacji, z jak największą ilością osób tak by w przyszłości uniknąć agresji czy lękliwości w stosunku do gości.
Czuwacz słowacki – szczeniaki i hodowla
Chociaż FCI oddziela je od siebie, niełatwo odróżnić czuwacza słowackiego od polskiego owczarka podhalańskiego czy węgierskiego kuvasza. Wszystkie te rasy są ze sobą blisko spokrewnione, a poza swoimi rodzimymi stronami raczej niespotykane. Istnieje zaledwie kilka hodowlanych zwierząt w Polsce, dlatego jeśli jesteśmy zainteresowani posiadaniem szczeniaka powinniśmy udać się do Słowacji. Jeśli zależy nam jednak na ogólnym typie wyglądu, możemy spróbować wyszukać psiaki na grupach oferujących owczarki podhalańskie bez rodowodu do adopcji za darmo. Problem bezdomności psów jest bardzo wyraźny w polskich schroniskach, dlatego przygarnięcie psiaka jest szlachetnym i dobrym uczynkiem.
Czuwacz słowacki – cena
Koszt zakupu szczeniaka na Słowacji zaczyna się od 2 do 4 tysięcy zł, jednak aby przewieźć psiaka do Polski konieczne jest założenie mu paszportu i wykonanie wszystkich szczepień wymaganych w kraju docelowym, co wiąże się z większymi wydatkami. Jak wygląda jednak koszt utrzymania zwierzęcia już po jego zakupie? Nie powinniśmy kupować pupila tej rasy o ile nie jesteśmy gotowi wydać na niego kilku dodatkowych tysięcy na ewentualną operację stawów łokciowych i biodrowych.
Czuwacz słowacki – historia rasy, ciekawostki
- Czuwacz słowacki pochodzi z Tatr i jest blisko spokrewniony z owczarkiem podhalańskim
- Przy uznawaniu rasy przez FCI w 1965 roku, planowano nazwać ją czuwacz tatrzański, jednak uznano, że wówczas rasa byłaby mylona z podhalanem
Czuwacz słowacki – dla kogo?
Wady:
- Źle czuje się na nizinach
- Nie nadaje się do mieszkania
- Nie powinien chodzić po stromych schodach, z powodu chorowitych stawów
- Wymaga rozległego terenu i długich spacerów
- Źle znosi upały
Zalety:
- Spokojny i zrównoważony
- Przywiązuje się do rodziny
- Łagodny dla dzieci
Z całą pewnością czuwacz słowacki nie jest psem dla każdego. Idealnie czułby się u kochającej rodziny mieszkającej w górach, uwielbiającej codzienny trekking. Ze względu na zwyrodnienia stawowe, wymaga szczególnej uwagi i środków z naszej kieszeni. Jest jednak w stanie odwdzięczyć się prawdziwą psią miłością właścicielowi, który zaspokoi wszystkie jego potrzeby. Chociaż żyje ledwie 12 lat, może być wiernym przyjacielem do końca swojego życia.
