Gończy szwajcarski – pies o wielu odmianach

Gończy szwajcarski – charakterystyka

• Rozmiar: psy 49-59 cm, suki 47-57 cm w kłębie
• Waga: psy 15-20 kg, suki 15-20 kg
• Sierść: krótka
• Długość życia: 12-14 lat

Gończy szwajcarski – wzorzec rasy

Gończy szwajcarski według klasyfikacji FCI należy do grupy VI (psy gończe i rasy pokrewne), sekcji 1 (psy gończe). Prawidłowo wyhodowany powinien przedstawiać następujące cechy:

• Głowa: czaszka wydłużona, wąska, sucha, szlachetna, wysklepiona; guz potyliczny wyraźnie zaznaczony,
• Stop: zaznaczony, lecz nie przesadnie,
• Nos: całkowicie czarny, dobrze rozwinięty, nozdrza szeroko rozwarte,
• Wargi: niezbyt mocno rozwinięte, fafle dokładnie przykrywają żuchwę; spojenie warg lekko rozwarte,
• Kufa: dokładnie tej samej długości co mózgoczaszka, dość wąska, nie jest ani kwadratowa, ani spiczasta, grzbiet nosa jest prosty lub występuje lekki garbonos,
• Zęby: mocne, zgryz nożycowy, dopuszczalny też cęgowy,
• Oczy: brązowe, mniej lub bardziej ciemne, zależnie od umaszczenia, lekko owalne, średniej wielkości, o łagodnym wyrazie; brzegi powiek dobrze pigmentowane, powieki ściśle przylegają do gałki ocznej,
• Uszy: osadzone poniżej linii oczu, nieco z tyłu czaszki, u nasady nieco węższe; długie – sięgające co najmniej do wierzchołka nosa; nie są odstające, wąskie, opadające, pofałdowane lub zwinięte w „korkociąg”, zaokrąglone na końcach, giętkie, pokryte delikatnym włosem,
• Szyja: długa, elegancka, dobrze umięśniona, z nieco luźną skórą, lecz bez wyraźnego podgardla,
• Kłąb: nieznacznie zaznaczony,
• Grzbiet: zwarty i prosty,
• Lędźwie: dobrze umięśnione, sprężyste,
• Zad: lekko spadzisty, długi, dobrze związany z linią grzbietu, nie wyższy niż kłąb,
• Klatka piersiowa: jej głębokość jest większa od szerokości, mostek sięga co najmniej do łokcia; dobrze rozbudowana ku tyłowi; żebra lekko wysklepione,
• Ogon: osadzony na przedłużeniu zadu, średniej długości, na końcu cieńszy i nieznacznie zakręcony ku górze; w spoczynku lub w powolnym ruchu naturalnie zwieszony, bez wyraźnego zakręcenia; kiedy pies skupia na czymś uwagę lub przy szybszych chodach noszony jest nad linią grzbietu, ale nigdy nie jest zarzucony na grzbiet, ani zakręcony; dobrze owłosiony, ale nie kosmaty,
• Kończyny przednie: bardzo silnie umięśnione, ale nie ciężkie; łopatki są długie i ukośne, dobrze związane z tułowiem,
• Kończyny tylne: bardzo silnie umięśnione, ale proporcjonalne i harmonijne z kończynami przednimi; udo długie i skośne, ale nie przesadnie umięśnione,
• Łapy: zaokrąglone, palce zwarte; opuszki twarde i grube; pazury mocne.

Umaszczenie: zależne od typu gończego szwajcarskiego:

• Gończy berneński – białe w czarne łaty lub z czarnym siodłem; jasnopłowe do ciemnopłowych podpalania na policzkach, nad oczami, na wewnętrznej powierzchni uszu i wokół odbytu; czasami nieznaczne cętkowanie,
• Gończy z Jury (Bruno) – płowe z czarnym płaszczem, czasami z czarnym nalotem; lub czarne z płowym podpalaniem nad oczami, na policzkach, wokół odbytu i na kończynach; czasami mała biała łata na piersi: łata może być nakrapiana,
• Gończy lucerneński – błękitne, będące rezultatem połączenia włosów czarnych i białych, bardzo silne cętkowanie z łatami lub czarnym siodłem; jasnopłowe do ciemnopłowych podpalania nad oczami, na policzkach, na piersi, wokół odbytu i na kończynach; dopuszczalny jest czarny czaprak,
• Gończy ze Schwyz – białe w pomarańczowo-płowe łaty lub z pomarańczowo-płowym siodłem; czasami z bardzo nieznacznym cętkowaniem; dopuszczalny jest pomarańczowo-płowy czaprak.

Gończy szwajcarski – charakter

Jest to zwierzę bardzo niezależne, wymagające konsekwentnego szkolenia od najwcześniejszych dni. Ma towarzyską i przyjazną naturę – bardzo przywiązuje się do bliskich, jednocześnie nie będąc agresywnym wobec obcych. Ma bardzo dużo energii, lecz w domowym zaciszu zwykle zachowuje się spokojnie (pod warunkiem, że jego potrzeby ruchowe zostały spełnione). Ma silny instynkt łowiecki i doskonały węch, dzięki czemu często wykorzystywany jest do polowań, głównie na zające. Uwielbia pracować , dzięki czemu łatwo zwrócić jego uwagę – pomaga to w szkoleniu.

Gończy szwajcarski zwykle świetnie dogaduje się z innymi psami, może też mieć dobry stosunek do kotów, pod warunkiem, iż był z nimi wychowywany. Zwierzę zachowuje się bardzo łagodnie wobec dzieci.

Gończy szwajcarski – długość życia

Średnia długość życia gończych szwajcarskich to 12-14 lat, co jest standardowym lub nawet bardzo dobrym wynikiem u czworonogów tej wielkości. Należy pamiętać, że pies będzie żył długo tylko jeśli zostaną mu zapewnione odpowiednie warunki bytowe – dobre żywienie, pielęgnacja, właściwa dawka ruchu oraz regularne wizyty u lekarza weterynarii w celu kontroli zdrowia oraz szczepienia.

Gończy szwajcarski – zdrowie

Jest to rasa generalnie zdrowa, jednakże tak, jak każda inna, może rozwinąć różne schorzenia. Najczęstszymi w przypadku gończych szwajcarskich są: infekcje uszu, podwinięcie powieki oraz postępujący zanik siatkówki.

Gończy szwajcarski – pielęgnacja

Psy tej rasy nie wymagają nadmiernej pielęgnacji. Wystarczające jest cotygodniowe wyczesywanie, regularne przycinanie pazurów oraz czyszczenie zębów.

Gończy szwajcarski – żywienie

Ważnym aspektem posiadania psa jest dbanie o jego dietę. Gończy szwajcarski powinien otrzymywać regularne posiłki o odpowiednich proporcjach. Potrzebuje karmy wysokiej jakości, dobranej pod względem ilości oraz składników do jego indywidualnych potrzeb. Jeśli właściciel zdecyduje się na podawanie psu karmy „sklepowej” powinien mieć na uwadze przede wszystkim zapotrzebowanie energetyczne swojego psa. Samodzielnie przygotowywane posiłki i dieta BARF zawsze powinny być konsultowane z psim dietetykiem lub lekarzem weterynarii. Należy również uważać na ewentualne alergie pokarmowe, które coraz częściej dotykają psy wszelakich ras.

Bardzo ważny dla zwierzęcia jest także stały dostęp do wody, która powinna być wymieniana przez właściciela przynajmniej raz lub dwa razy dziennie, tak, by zawsze byłą świeża i czysta.

Gończy szwajcarski – szczeniaki i hodowla

Gończy szwajcarski, tak jak wszystkie psy rasowe, jest istotą, którą należy nabywać jedynie w sprawdzonych hodowlach. Muszą być one zarejestrowane w ZKwP lub jego zagranicznym odpowiedniku w wypadku kupowania psa poza terenem Polski. Zwierzęta muszą być utrzymywane w hodowli w odpowiednich warunkach, a także posiadać wszystkie niezbędne dokumenty i szczepienia. Przed zakupem, warto złożyć tam osobistą wizytę i porozmawiać z hodowcą – w końcu zakup psa to ważna decyzja i należy być przy tym odpowiedzialnym.

Gończy szwajcarski – cena

Jako, że w Polsce gończe szwajcarskie nie są zbyt popularne, trudno oszacować ich cenę. Koszt zakupu młodego gończego za granicą waha się między 800 a 2500 dolarów. Ostateczna kwota zależy od kilku czynników, takich jak pochodzenie, wiek czy płeć czworonoga. Zwykle hodowle rezerwują szczenięta na długo przed ich przyjściem na świat – warto więc śledzić ich strony internetowe i wyczekiwać informacji o planowanych miotach.

Gończy szwajcarski – historia rasy i ciekawostki

Przodkowie gończych żyli już w czasach starożytnych. Występowali na terenach Cesarstwa Rzymskiego. Na początku czasów nowożytnych gończy był ulubieńcem włoskich miłośników psów, a dwa stulecia później zaczął interesować francuskich myśliwych. Dzięki temu w rodowodzie gończego szwajcarskiego wyraźnie zaznaczają się wpływy psów gończych francuskich wychowanych i sprowadzonych do Szwajcarii przez żołnierzy.

Pierwszy standard rasy dla poszczególnych (wówczas aż pięciu) wariantów został zaakceptowany w 1882 roku. 22 stycznia 1933 roku ogłoszono jeden wzorzec dla czterech odmian gończego, gdyż starożytna odmiana, nazywana psem św. Huberta, w międzyczasie zanikła.

Ciekawostki:

• Gończy szwajcarski jest najbardziej popularny na terenie kraju, z którego pochodzi,
• Oficjalnie uznaje się cztery warianty: gończy berneński, gończy z Jury, gończy lucerneński oraz gończy ze Schwyz.

Podsumowanie

Gończy szwajcarski to nie tylko doskonały pies myśliwski, ale także wspaniały towarzysz rodziny. Jest czuły i przyjacielski, uwielbia zabawę, a jednocześnie nie ma dużych skłonności do niszczenia. Potrzebuje jednak stanowczego opiekuna, ponieważ może próbować ucieczek, gdy wyczuje zwierzynę.

Ranking najlepszych karm dla psów
- sprawdź już teraz!

Zobacz ranking >

To może Cię zainteresować:

Gończy niemiecki – germański myśliwy

Gończy węgierski –  madziarski pies myśliwski

Gończy austriacki – górski łowca zajęcy

Biały owczarek szwajcarski – kuzyn owczarka niemieckiego

Duży szwajcarski pies pasterski czyli DSPP

Alpejski gończy krótkonożny – charakterystyka i opis rasy