Ariegeois – pies, który musi biegać

Ariegeois – wygląd i opis rasy

• Pochodzenie: Francja
• Rozmiar: samce 52-58 cm, samice 50-56 cm
• Waga : 28-30 kg
• Sierść: krótka, gęsta
• Maść: biała z czarnymi znaczeniami, czasem marmurkowa, z lekkimi podpalaniami na policzkach i nad oczami oraz czasami z bladymi podpaleniami na kończynach
• Długość życia: 11-14 lat
• Charakter: wesoły, socjalny, łatwy w szkoleniu, łagodny

Ariegeois – wzorzec rasy

Jak wygląda Ariegeois? Jest to pies o lekkiej budowie, z harmonijnie zachowanymi proporcjami. Elegancka sylwetka, na długich kończynach, z podkasanym brzuchem, dzięki czemu są wspaniałymi biegaczami. Kufa prosta lub lekko garbata, uszy długie, klapnięte, pofałdowane, sięgające do nasady wierzchołka nosa; nie wystające poza. Grzbiet mocno umięśniony, tak samo jak kończyny i lędźwie. Ogon dobrze osadzony, cienki na końcu, sięgający do stawu skokowego. Noszony wesoło, szablasto wygięty ku górze.

Ariegeois – charakter

Ariegeois jest wytrzymałym, zdyscyplinowanym (oczywiście pod warunkiem odpowiedniej pracy z psem – sam z siebie nie będzie posłuszny – trzeba go tego nauczyć) i podatnym na szkolenia czworonogiem, który bez problemu współpracuje z innymi psami. Jest bystry i czujny, a odpowiednio wyszkolony, dzięki swoim cechom psa myśliwskiego może stać się wspaniałym towarzyszem myśliwego. Umie pracować w grupie, a więc raczej nie stanowią dla niego problemu inne psy. Jest posłuszny, wierny i spokojny. Kocha swojego opiekuna i wszystkich członków rodziny. Dobrze dogaduje się z dziećmi, chociaż kontakty z bardzo małymi dziećmi powinny odbywać się pod nadzorem – pies może niechcący popchnąć dziecko. Należy także uczyć dzieci od małego szacunku do zwierząt i nie traktować psa jak żywą zabawkę, po której mogą się wspinać i szarpać za sierść – psy też mają limity swojej cierpliwości i pewien próg bólu.

Ariegeois ma ogromne zapotrzebowanie na ruch, przez co miejska dżungla i mieszkanie w bloku może być dla niego mało komfortowe. Oczywiście jest to możliwe, jeśli opiekun będzie w stanie zabierać codziennie swojego podopiecznego poza rejony miejskie – na otwartą przestrzeń, gdzie będzie mógł w stanie biegać. Przynajmniej jeden spacer w ciągu dnia powinien być dłuższy i trwać ok. 1,5 godziny. W trakcie spacerów powinniśmy zadbać o trening ruchowy (aportowanie, pływanie, bieganie) jak i umysłowy (nauka nowych komend, zabawy węchowe, ćwiczenia na zapamiętywanie).

Ariegeois – długość życia

Ariegeoisy żyją ok. 11-14 lat.

Ariegeois – zdrowie

Psy te cieszą się raczej dobrym zdrowiem. Rasa nie jest obciążona charakterystycznymi wadami genetycznymi. Czasami zdarzają się przypadki dysplazji stawów biodrowych i łokciowych. Należy również kontrolować stan uszu, ponieważ z racji ich budowy (klapnięta małżowina)- ich wentylacja jest mocno ograniczona i przy dostaniu się nawet niewielkiej ilości wilgoci łatwo rozwijają się w nich infekcje grzybicze i bakteryjne.

Ariegeois – pielęgnacja

Pielęgnacja okrywy włosowej Ariegeoisa jest bardzo prosta. Wystarczy raz w tygodniu przeczesać psa by pozbyć się martwych włosów i ograniczyć ich wypadanie w domu. Można do tego używać szczotek lub zgrzebła, rękawice gumowe również pomogą wygładzić włos. Ograniczenie fruwających włosów można uzyskać dzięki przecieraniu psa mokrą szmatką. W okresie wymiany podszerstka należy zwiększyć częstotliwość szczotkowań.

Oprócz dbania o sierść należy regularnie sprawdzać stan pazurów psa. Skracanie ich jest bardzo istotne, ponieważ zbyt długie pazury mogą przyczynić się do wad postawy i problemów ortopedycznych. Gdy zbyt długie pazury opierają się o podłoże, pies wygina łapę pod nienaturalnym kątem co przyczynia się do nieprawidłowych obciążeń stawów.  Zaniedbane pazury mogą również wrastać w opuszki łapy powodując ból – tak dzieje się zazwyczaj z pierwszym pazurem przednich łapek oraz z dodatkowym palcem – tak zwanym wilczym pazurem tylnych kończyn. Procedura przycinania jest bardzo prosta, ale jeśli obawiamy się, że zrobimy psu krzywdę, warto zwrócić się o pomoc do lekarza weterynarii. 

Jako że psy te mają klapnięte uszy, zdarzają się problemy z infekcjami grzybiczymi związanymi z ich ograniczoną wentylację. Istotne jest, aby po kąpieli, pływaniu, czy deszczu*/ zadbać, by uszy dobrze wyschły – możemy je wywinąć do góry na jakiś czas.

Bardzo ważne jest przyzwyczajanie psa do dotyku mało komfortowych miejsc, takich  jak łapki, uszy, okolice oczu i zaglądania do pyska od wieku szczenięcego. Ułatwi to bardzo pielęgnację oraz ewentualne zabiegi w gabinecie weterynaryjnym – spokojny będzie i właściciel i psiak.

Ariegeois – żywienie

Podobnie jak inne psy gończe, Ariegeois powinien otrzymywać dobrej jakości karmę suchą lub mokrą bogatą w białko bez dodatków zbóż. Psy bardzo aktywne i pracujące powinny mieć zwiększoną porcję lub dobraną linię karmy o zwiększonej kaloryczności. Pamiętaj by nie przekarmiać psa i regularnie kontrolować jego wagę u weterynarza. Miesięczne utrzymanie Ariegeoisa to ok. 200-400 zł w zależności od formy żywienia.

Chcąc własnoręcznie dobierać składniki do miski naszego psa, możemy zdecydować się dietę BARF opierającą się na surowym mięsie, warzywach, owocach i suplementach. Należy jednak taką dietę skonsultować z psim dietetykiem, aby wiedzieć w jakich proporcjach dobierać poszczególne składniki, by zachować połnowartościowość posiłków. Dokładnym wyliczeniom podlegają również suplementy, które powinny znaleźć się w misce psa – takie jak oleje omega 3 i 6, algi morskie (źródło jodu), drożdże, witamina D3. Mięso powinno być urozmaicone, tak aby nie podawać stale tego samego rodzaju, ponieważ istnieje wówczas większe prawdopodobieństwo, że pies się na nie uczuli.  Dieta BARF układana na oko może doprowadzić do wielu niedoborów lub przedawkowań niektórymi  składnikami pokarmowymi. Dodatkową zaletą własnoręcznie komponowanych posiłków jest możliwość przeprowadzenia dokładnej diety eliminacyjnej w przypadku skrajnych alergików.

Ariegeois – szkolenie i wychowanie

Psy te są chętne do współpracy ze swoim opiekunem, przez co ich szkolenie nie powinno sprawiać problemów. Należy mieć na uwadze ich silny instynkt łowiecki i od małego uczyć przywołania, by w krytycznych momentach pogoni za zwierzyną pies dał się odwołać. Warto ćwiczyć z Ariegeoisem zabawy węchowe, ponieważ używanie nosa sprawia mu niesamowitą frajdę. Wspaniale sprawdzą się w noseworku, gdzie będą mogły w pełni polegać na zmyśle węchu – dzięki temu zmęczą się psychicznie, ponieważ przy zadaniach węchowych muszą myśleć intensywniej niż w trakcie wykonywania zadań fizycznych.

Bardzo ważne jest, by podczas szkolenia stosować pozytywne metody – chwalić, nagradzać za wykonane polecenia. Dzięki temu pies chętnie będzie z nami współpracował.

Ariegeois – szczeniaki i hodowla

Wybierając hodowlę z której chcemy kupić szczeniaka, powinniśmy kierować się tym, aby była ona zrzeszona w FCI. Dzięki temu na hodowcę nałożone są odpowiednie regulacje mające zapewnić dobrobyt zwierzętom znajdującym się w hodowli – zarówno szczeniakom jak i dorosłym. Zwierzęta zakupione z nieznanego źródła, bez rodowodu bądź metryki, są zwykle tańsze – ponieważ właściciele takich „ośrodków” oszczędzają na leczeniu i profilaktyce szczepiennej zwierząt. Pseudohodowle rozmnażają psy bez umiaru, co cieczkę, nie biorąc pod uwagę dobra matki oraz szczeniaków. Jeśli nie stać nas na hodowlanego czysto rasowego psa, można rozglądnąć się po schroniskach i fundacjach, które oddają psy do adopcji w typie rasy za darmo.

Ariegeois – cena

Ile kosztuje Ariegeois? Cena waha się między 2000-3000 euro, należy jednak do tego doliczyć koszty transportu do Polski, ponieważ nie odnotowano obecnie żadnych hodowli na terenie naszego kraju.

Ariegeois – historia rasy, ciekawostki

Pochodzi on z Francji, z miejscowości Ariege i stąd właśnie pochodzi jego nazwa rasy. Jego przodkami są duży gończy gaskoński oraz Gascon Saintongeois. Hodowano go głównie w celu polowań na zające oraz inne drobne zwierzeta, w północnej części Pirenejów, ale II wojna światowa sprawiła, że tych psów było bardzo mało, dopiero w latach 70 udało się stopniowo odbudować tą rasę.

Ariegeois – dla kogo?

Ariegeois będzie wspaniałym towarzyszem dla rodziny, która doskonale zna jego potrzeby i rozumie ile ruchu wymaga taki pies. Opiekun musi dysponować odpowiednim zapasem czasu, który poświęci na rzucanie piłką, jogging lub jazdę na rowerze w towarzystwie psa. Oczywiście jako pies gończy, będzie pełnił dobrą funkcję jako pies pracujący pod nadzorem myśliwego. Są to wspaniałe i oddane psy, zrównoważone i spokojne, jeśli zostaną zaspokojone ich podstawowe potrzeby. Decyzja o posiadaniu takiego psa nie powinna być podejmowana spontanicznie, ponieważ pies to przyjaciel na kilkanaście kolejnych lat – wybór powinien być dokładnie przemyślany, by nie skończyło się to źle dla czworonoga ani opiekuna.

Ranking najlepszych karm dla psów
- sprawdź już teraz!

Zobacz ranking >

To może Cię zainteresować:

Jak wychować psa? Czy wychowanie szczeniaka może być proste?

Kastracja psa – kiedy wykastrować psa i co daje kastracja?

Adopcja psa ze schroniska – porady i najważniejsze informacje

Spanie z psem w jednym łóżku – czy to dobry pomysł? Jak oduczyć psa spania w łóżku?

Basenji – zaskakujący pies faraonów

Pies w samochodzie – jak przewozić psa w samochodzie?