Dog kanaryjski – wygląd i opis rasy
- Rozmiar: do 66 cm
- Sierść: krótka
- Długość życia: 9-11 lat
- Waga: do 65 kg
Dog kanaryjski – wzorzec rasy
Dog kanaryjski został zaklasyfikowany przez FCI do grupy pinczerów, sznaucerów, molosów i szwajcarskich psów do bydła, a w tym do sekcji molosów typu mastyfa. Psy te nie wymagają prób pracy. Dogi kanaryjskie jako psy w typie molosa są średniej wielkości i cechują się charakterystyczną, umięśnioną budową ciała. Idealny dog kanaryjski według klasyfikacji FCI posiada cechy:
- Masywna, brachycefaliczna, krótka głowa
- Płaskie czoło
- Długość czaszki równa jej szerokości
- Wyraźne łuki jarzmowe
- Dobrze rozwinięte policzki i mięśnie szczęk
- Wyraźna bruzda czołowa
- Szeroki nos pigmentowany na czarno
- Duże nozdrza
- Długość kufy stanowi około 40% całkowitej długości głowy
- Kufa bardzo szeroka u podstawy i nieznacznie zwężająca się ku końcowi
- Prosty grzbiet nosa, bez fałd
- Lekko obwisła warga górna
- Lekko rozbieżne fafle
- Wewnętrzne strony warg pigmentowane na ciemno
- Szeroko rozstawione kły
- Lekko owalne, średniej wielkości, szeroko osadzone oczy
- Czarne powieki
- Oczy koloru ciemnobrązowego, nie powinny być jasne
- Uszy średniej wielkości, pokryte delikatnym włosiem, mogą być złożone w kształt płatka róży
- Luźna skóra na spodzie szyi tworząca podgardle
- Szyja mocna, dobrze umięśniona, prosta
- Długi ,szeroki i głęboki tułów
- Średniej długości zad, lekko zaokrąglony
- Bardzo pojemna klatka piersiowa – jej obwód powinien być o 45% większy od wysokości w kłębie
- Brzuch lekko podciągnięty, nie może być obwisły
- Ogon gruby u nasady, zwężający się ku końcowi i sięgający stawu skokowego
- Kończyny o mocnym kośćcu i dobrze wyrażonym umięśnieniu
- Opuszki mocne i czarne
- Czarne pazury
Dogi kanaryjskie cechują się krótką, grubą sierścią, która w większości nie zawiera podszerstka. Może on występować jedynie na szyi i tylnej stronie uda. Sierść w dotyku jest twarda, ale na uszach staje się miękka i delikatna. Sierść przybiera różne odcienie pręgowanej do ciemnego, głębokiego brązu. Zdarzają się też umaszczenia jasnoszare i blond. Możliwe jest pojawienie się białych znaczeń na klatce piersiowej, podgardlu i łapach. Maska doga kanaryjskiego jest zawsze koloru czarnego i nie powinna sięgać powyżej oczu.
Dog kanaryjski – charakter
Dawniej psy tej rasy użytkowane były do stróżowania i pilnowania bydła. W wyniku procesu hodowlanego utrwalone zostały więc w nim cechy takie jak odwaga i nieufność wobec obcych. Dogi kanaryjskie nadzwyczaj oddane są swojemu właścicielowi i cechują się ogromnym posłuszeństwem. Z natury psy tej rasy są pewne siebie i mają zrównoważony charakter. W sytuacjach stresowych, gdy pies czuje się niepewnie przejawić może się jego hiszpański temperament. Dogi kanaryjskie mają skłonność do agresji wobec obcych zwierząt i ludzi, dlatego już od szczenięcia należy zadbać o ich odpowiednią socjalizację i trening posłuszeństwa. Z natury są to psy stróżujące, które zaciekle bronią swojego terenu przed obcymi. Nie należy ich więc zostawiać sam na sam z gośćmi, żeby uniknąć niebezpiecznych sytuacji. Dogi kanaryjskie są bardzo chętne do zabawy i z reguły dobrze dogadują się z dziećmi. Niestety ze względu na swoją siłę mogą niechcący wyrządzić krzywdę małemu dziecku, z tego względu nie należy ich zostawiać z dziećmi bez nadzoru.
Dogi kanaryjskie potrzebują codziennej dawki niezbyt intensywnej aktywności fizycznej. Pozostawione samopas szybko zaczną się nudzić, co skutkować może niszczeniem rzeczy. Wskazane jest, żeby wyprowadzać psa na spacery każdego dnia. Należy jednak mieć na uwadze, że dogi kanaryjskie nie należą do psów szczególnie wytrzymałych fizycznie. Większą przyjemność sprawi im długi, powolny spacer niż intensywna wycieczka rowerowa.
Dog kanaryjski – długość życia
Średnia długość życia doga kanaryjskiego wynosi około 9-11 lat. Wiek ten zależy od predyspozycji genetycznych zwierzęcia, a także odpowiedniej opiece właściciela. Opiekun powinien zadbać o karmienie psa karmą dobrej jakości oraz regularne kontrole zdrowia u lekarza weterynarii. Wskazane jest wykonywanie corocznych badań krwi, a także badania USG i Echo serca w razie potrzeby. Ponadto właściciel powinien zadbać o całoroczne zabezpieczenie swojego pupila przed pasożytami zewnętrznymi jak pchły i kleszcze, które przenosić mogą wiele groźnych dla życia zwierzęcia chorób, jak np. babeszjoza. Na rynku odstępnych jest wiele różnych preparatów w formie tabletek, obroży czy spot-on.
Dog kanaryjski – zdrowie
Psy tej rasy zazwyczaj cieszą się dość dobrym zdrowiem. Jak każdy pies dużej rasy przejawiają skłonności do schorzeń takich jak dysplazja stawów biodrowych czy łokciowych. Jest to wielogenowa choroba dziedziczna przekazywana z pokolenia na pokolenie, która wywołuje zapalenie stawów i zmiany zwyrodnieniowe. Choroba manifestuje się kulawizną i ogromnym bólem, dlatego wskazane jest regularne wykonywanie zdjęć RTG, aby szybko zdiagnozować ewentualne wystąpienie zmian zwyrodnieniowych i wdrożyć leczenie. Choroba jest nieuleczalna, ale możliwe jest wykonanie zabiegu operacyjnego, który znacznie poprawi komfort życia psa. Na rynku dostępne są także specjalne preparaty chondroprotekcyjne, które za zadanie mają wspieranie pracy stawów i łagodzenie objawów choroby.
Typowym dla dużej rasy jest także schorzenia takie jak rozszerzenie i skręt żołądka. Predysponowane są do niego duże rasy o głębokiej klatce piersiowej. Żołądek najczęściej skręca się po dużej aktywności fizycznej poprzedzonej obfitym posiłkiem. Jest to stan bezpośredniego zagrożenia życia i wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej. Objawem skrętu żołądka jest powiększony obrys brzucha, zazwyczaj jednostronny oraz nieudane próby wymiotów. Pies z minuty na minutę staje się słabszy i coraz bardziej osowiały. U ras predysponowanych często wykonuje się zabieg gastropeksji – polega on na umocowaniu ściany żołądka do ściany jamy brzusznej, co zapobiegać ma nawrotom schorzenia.
Poza wyżej wymienionymi schorzeniami należy mieć na uwadze, że dog kanaryjski zachorować może na wiele innych chorób, które mogą stanowić zagrożenie dla jego życia i zdrowia. Dlatego też przy pojawieniu się jakichkolwiek niepokojących objawów niezbędna jest wizyta u lekarza weterynarii, który postawi właściwą diagnozę i wdroży odpowiednie leczenie.
Dog kanaryjski – pielęgnacja
Pielęgnacja sierści doga kanaryjskiego jest szybka i przyjemna. Wystarczy wyczesywać do regularnie z częstotliwością raz na tydzień, aby pozbyć się wypadniętego włosa. W tym celu należy używać szczotki z miękkim włosiem, która nie będzie podrażniała delikatnej skóry zwierzęcia. Po zabiegu należy za każdym razem wyczyścić szczotkę, aby nie doprowadzić do podrażnień i infekcji skóry zwierzęcia.
Częste kąpiele doga kanaryjskiego są niewskazane i powinny zostać ograniczone do minimum. Gdy pies mocno się zabrudzi należy dokładnie wyszorować go specjalnym szamponem dla psów, zwracając uwagę żeby preparat dotarł do samej skóry. Następnie szampon należy dokładnie spłukać, żeby nie powodował podrażnień. Zbyt częste kąpiele spowodują usunięcie naturalnej bariery ochronnej skóry w postaci drobnoustrojów, przez co wdawać mogą się niepożądane infekcje.
Raz na jakiś czas należy kontrolować długość pazurów zwierzęcia. Zazwyczaj ścierają się one naturalnie podczas chodzenia i nie wymagają przycinania. Gdy pazury urosną zbyt długie, będą one utrudniały psu poruszanie się i powodowały dyskomfort. W krytycznych przypadkach pazury mogą nawet zawijać się i wbijać w opuszkę zwierzęcia, co jest niezwykle bolesnym stanem i może być powodem kulawizny. Pazury należy przycinać odpowiednimi cążkami dla psów. Należy uważać, aby nie przyciąć macierzy pazura, gdyż spowoduje to ból i niewielkie krwawienie.
Ważnym elementem regularnej pielęgnacji powinno być także szczotkowanie zębów zwierzęcia. Higiena jamy ustnej jest niezwykle ważna, ponieważ codziennie na zębach twojego psa odkłada się płytka bakteryjna i kamień nazębny, które powodować mogą stany zapalne dziąseł, a nawet wypadanie zębów. Zapalnie jamy ustnej jest bolesne, przez co pies może odmawiać jedzenia. W bardzo zaawansowanym stadium choroby możliwe jest także wystąpienie zakażenia uogólnionego manifestującego się złym samopoczuciem i gorączką. Zęby należy szczotkować co najmniej 2 razy w tygodniu, z wykorzystaniem specjalnej szczoteczki do zębów dedykowanej psom lub zwykłej szczoteczki z miękkim włosiem z marketu. Ludzkie pasty do zębów nie nadają się do stosowania u zwierząt, dlatego należy zaopatrzyć się w specjalną pastę przeznaczoną dla zwierząt.
Dog kanaryjski – żywienie
Na rynku dostępnych jest wiele karm komercyjnych o odpowiednio zbilansowanej dawce pokarmowej, która pokrywać będzie zapotrzebowanie psa na wszystkie składniki odżywcze. Istnieją specjalne karmy dla psów rasy dużych jak dog kanaryjski, które w swoim składzie zawierają dodatkowo preparaty wapniowo-witaminowe wspierające pracę stawów. Ilość karmy, a więc liczbę przyjmowanych przez psa kalorii, należy dopasować do tego aktywności fizycznej i masy ciała. Zbyt duża dawka kalorii przyczyniać się będzie do wzrostu masy zwierzęcia, a tym samym do otyłości. Jest to poważne schorzenie, które negatywnie wpływa na układ ruchu czy układ sercowo-naczyniowy. Zbyt niska podaż kalorii natomiast skutkować będzie utratą masy ciała, a w konsekwencji niedożywieniem, które także wpływać będzie negatywnie na cały organizm.
Dog kanaryjski – szkolenie i wychowanie
Jak tylko dog kanaryjski pojawi się w twoim domu, od razu należy zacząć dostosowane do jego wieku szkolenie. W wieku szczenięcym należy przede wszystkim zadbać o odpowiednią socjalizację doga kanaryjskiego z innymi psami, kotami oraz ludźmi. Doga kanaryjskiego należy zabierać na częste spacery w różne miejsca, ponieważ trzymany sam na ogrodzie szybko zdziczeje i może zacząć wykazywać agresję w stosunku do obcych. Ponadto należy jak najszybciej zacząć uczęszczać ze swoim dogiem kanaryjskim na treningi posłuszeństwa, dzięki którym twój pies będzie ułożonym i idealnym członkiem rodziny. Podczas szkolenia doga kanaryjskiego należy postawić na pozytywne wzmocnienie.
Dog kanaryjski – szczeniaki i hodowla
Szczenięta psa rasy dog kanaryjski na początku swojego życia wymagają szczególnej uwagi i opieki. Dzień zmiany domu to dla psa wielki stres, który rzutować może na obniżenie jego odporności. Z tego względu należy odczekać kilka dni przez wizytą w przychodni weterynaryjnej, gdzie aż roi się od groźnych dla szczenięcia drobnoustrojów. Lekarz weterynarii na pierwszej wizycie zaplanuje kalendarz szczepień i odrobaczeń, którego należy ściśle przestrzegać, aby uchronić zwierzaka przed chorobami takimi jak parwowiroza, nosówka czy robaczyca. W tym wrażliwym dla młodego doga kanaryjskiego okresie należy unikać spacerów i spotkań z innymi psami, które mogą zarazić nieodporne jeszcze szczenię.
Dog kanaryjski – cena
Cena zakupu szczenięcia doga kanaryjskiego z hodowli zrzeszonej w Międzynarodowym Związku Kynologicznym wynosi między 2,5 a 4 tysiące złotych. Pies powinien posiadać metrykę urodzenia oraz książeczkę zdrowia potwierdzającą przebyte szczepienia i odrobaczenia. Kupując psa z hodowli zrzeszonej w FCI masz pewność, że szczenię wolne jest od chorób genetycznych, na które przebadani powinni zostać jego rodzice. Decydując się na zakup z pseudohodowli nie masz pewności, że psy dopuszczone do rozrodu nie były obciążone groźnymi dla twojego szczenięcia chorobami. Może okazać się, że takie szczenię mimo najlepszych warunków może zachorować na poważne, zagrażające życiu choroby.
Dog kanaryjski – historia rasy, ciekawostki
- Te wielkie psy pochodzą z Wysp Kanaryjskich, głównie Teneryfy i Gran Canaria. Jego przodkiem prawdopodobnie był lokalny hiszpański pies „majorero”.
- Import i sprzedaż dogów kanaryjskich jest zakazana w Australii i Nowej Zelandii
Dog kanaryjski – dla kogo?
Dog kanaryjski został wpisany na listę psów uznawanych za agresywne. Oznacza to, że osoba zainteresowana posiadaniem psa tej rasy zobowiązana jest ubiegać się o specjalne pozwolenie, które wydawane jest na podstawie badań psychologicznych właściciela oraz jego planu treningowego dla swojego pupila. Właściciel doga kanaryjskiego musi być cierpliwą osobą o silnym charakterze, której niestraszne będą trudy treningu tego inteligentnego psa. Dog kanaryjski będzie dobrze czuł się zarówno na wsi jak i w mieście. Odpowiednio zsocjalizowany będzie także dobrze dogadywał się z innymi zwierzętami mieszkającymi w domu.
