Wybierając jaki pies ma nam towarzyszyć w życiu musimy wziąć pod uwagę wiele czynników i własnych możliwości. Wybierając rozmiar psa jaki by nas interesował, trzeba zastanowić się przede wszystkim jak wygląda nasza sytuacja finansowa, ile czasu i pieniędzy jesteśmy w stanie poświecić na utrzymanie szczeniaka a później dorosłego psa, czy mamy wystarczająco siły i wytrzymałości fizycznej by poradzić sobie z konsekwentnym wychowaniem psiaka, tak by nie sprawiał zagrożenia dla siebie i innych. Przed zdecydowaniem się na konkretną rasę powinniśmy się zaznajomić z jej specyficznym charakterem i wymaganiami, tak by maksymalnie przygotować się na to co może nam się przytrafić.
Duży szwajcarski pies pasterski – wygląd i opis rasy
- Pochodzenie: Szwajcaria
- Rozmiar: pies 65-72 cm, suka 60-68 cm
- Waga pies 35-40 kg, suka 30-35 kg
- Sierść: krótka, gęsta z gęstym podszerstkiem
- Maść: czarna podpalana z białymi znaczeniami na kufie, szyi, piersi lub łapach
- Długość życia: 10-12 lat
- Charakter: ufny, zrównoważony, inteligentny
Duży szwajcarski pies pasterski – wzorzec rasy
DSPP to pies dużej rasy o silnym umięśnieniu. Posiada gęstą, chociaż krótką i błyszczącą sierść. Jest maści czarnej podpalanej z przewagą czarnego na płaszczu, złocisto-brązowymi łapami, kufą i brzuchem, oraz białymi znaczeniami najczęściej na kufie i czole, palcach, szyi, piersi i zakończeniu ogona. Ma masywny i lekko wydłużony tułów oraz stosunkowo szczupłe nogi, ogon nosi prosto lub delikatnie zawija nad grzbiet, głowa jest duża z średniej długości, klapniętymi uszami. Oczy ma barwy od złocistej do ciemnobrązowej, nos barwy czarnej.
Duży szwajcarski pies pasterski – charakter
Duży szwajcarski pies pasterski jest bardzo zrównoważonym psem, cierpliwym wobec domowników, zwłaszcza dzieci i pewnym siebie w spotkaniach z nowymi ludźmi. Jest pogodny i nieagresywny, zachowuje jednak czujność w stosunku do obcych i przez to bywa wykorzystywany jako pies stróżujący. Nie może być jednak trzymany tylko i wyłącznie na przydomowym podwórku ze względu na zbyt małą ilość ruchu i bodźców. Należy dostarczać mu dziennie dużej ilości wrażeń na długich spacerach a także pracować nad nauką nowych komend i zabaw węchowych. Uwielbia wykonywać powierzane mu zadania i musi spędzać dużo czasu z człowiekiem, gdyż z natury jest bardzo towarzyski. W trakcie zabawy może być energiczny i przypadkiem przewrócić człowieka, dlatego ważne jest nauczyć go od szczeniaka delikatności w stosunku do domowników. Z innymi psami dogaduje się dobrze, niekastrowane osobniki mogą przejawiać próby dominacji wobec własnej płci. Wymagana jest socjalizacja z innymi ludźmi oraz zwierzętami by zminimalizować ryzyko rozwinięcia agresji ochrony zasobów.
Duży szwajcarski pies pasterski – długość życia
Niestety jak w przypadku wszystkich dużych psów, wspaniały wygląd i charakter okupujemy krótszym czasem życia niż u mniejszych kuzynów. Duże szwajcarskie psy pasterskie żyją maksymalnie do 12 lat, podczas gdy psy dorastające do 25 kg z reguły dożywają 14-15 lat. Wiąże się to między innymi z proporcjonalnie większym obciążeniem serca tych dużych psiaków
Duży szwajcarski pies pasterski – zdrowie i choroby
Duży szwajcarski pies pasterski może natrafić na takie choroby jak:
- Dysplazja stawów łokciowych i biodrowych – W celu zdiagnozowania chorób stawów, powinno się wykonać badanie RTG u szczeniaka w wieku około 4 miesięcy – jest to taki okres, kiedy oznaki dysplazji już będą widoczne w badaniu, a równocześnie możliwe będzie wprowadzenie leczenia, zanim pojawią się bolesne i nieodwracalne zwyrodnienia.
- Skręt żołądka – Przed skrętem żołądka najlepiej zabezpieczymy się karmiąc psa małymi porcjami w ciągu dnia i pozwalając by po każdym posiłku zwierzę mogło spokojnie co najmniej 2-3 godziny pospać zanim ponownie zacznie się bawić, bądź biegać. Należy jednak pamiętać, że nie zmniejsza to ryzyka zachorowania do zera a jedynie pozwala zminimalizować prawdopodobieństwo wystąpienia tej groźnej jednostki chorobowej.
- Ze względu na klapnięte uszy należy uważać na zapalenia ucha zewnętrznego objawiającego się zaczerwienieniem, większą wilgocią, obecnością wypływów czy nieprzyjemnym (np. drożdżowym zapachem) w okolicy kanału słuchowego. Nieleczone zapalenie ucha może prowadzić do trwałej głuchoty a nawet śmierci zwierzęcia, dlatego ważne jest by szybko skontaktować się z lekarzem weterynarii.
- Alergie pokarmowe i wziewne – na alergie mogą wskazywać takie objawy jak: nadmierne lizanie, drapanie, gryzienie się po łapach, zaczerwienienie błon śluzowych i spojówek czy biegunka. Najczęściej psy rozwijają alergię na mięso drobiowe. Jeśli u Twojego psa występuje alergia – koniecznie sprawdź najlepsze karmy dla psów alergików.
- Wady budowy powiek (entropium i ektropium) oraz dwurzędowość rzęs, które mogą skutkować gromadzeniem się zanieczyszczeń w okolicy oka, drażnieniem, łzawieniem, zapaleniem spojówek, a nawet wrzodami rogówki.
- Choroba von Willenbrandta – objawiająca się zaburzeniami krzepnięcia krwi z powodu niedoboru jednego z czynników, niezbędnych do prawidłowego hamowania krwawień
- Padaczka
- Swiss lick, czyli kompulsywne lizanie i łykanie powietrza – nie do końca wyjaśnione zjawisko częste dla DSPP, polegające na lizaniu łap, zabawek czy podłóg, częstym mlaskaniu i łykaniu. Jedna z teorii głosi, że jest to związane z nadprodukcją kwasów żołądkowych w pustym żołądku i drażnieniem przełyku (podawanie leków zwiększających pH żołądka czy częste karmienie drobnymi porcjami pokarmu łagodzi objawy) lub też jest to objaw wczesnej padaczki.
- Nowotwory
Duży szwajcarski pies pasterski – pielęgnacja
Ze względu na gęsty podszerstek psy te wymagają szczotkowania co najmniej raz na 1-2 tygodni, a w okresie linienia nawet codziennie. Wystarczą 1 do 2 kąpieli w roku, oczywiście poza szczególnymi przypadkami. Należy sprawdzać stan pazurów, które u stojącego psa nie powinny dotykać równego podłoża – jeśli pies nie ściera ich sobie sam wystarczająco szybko, należy zwiększyć ilość ruchu na szorstkich powierzchniach (chodnik, kamienista droga) lub skracać je odpowiednimi obcążkami dla psów. Jeśli nie jesteśmy w stanie zrobić tego sami, należy poprosić o pomoc groomera czy lekarza weterynarii. Wielu ludzi bagatelizuje fakt, że u psów również trzeba dbać o uzębienie. Powinno się często szczotkować zęby swojego pupila by uniknąć tworzenia się na nich kamienia. Wielu właścicieli prowadzi swojego psa do lekarza weterynarii na czyszczenie zębów dopiero wtedy, gdy wyczuwany jest nieprzyjemny zapach z pyska zwierzęcia. W takich sytuacjach często jest już za późno na czyszczenie, a konieczne jest usuwanie zepsutych zębów. Aby tego uniknąć powinno się kilka razy w tygodniu czyścić zęby zwykłą szczoteczką do zębów i pastą dla psów, oraz umawiać psa na regularne wizyty w celu sprawdzenia stanu uzębienia.
Duży szwajcarski pies pasterski – żywienie
Ze względu na podatność psa na rozwój dysplazji, skrętu żołądka czy alergii, dieta powinna od szczeniaka być prowadzona w zbilansowany i prawidłowy sposób. Warto kupować dobrej jakości karmy suche lub puszkowane, przy czym zawsze należy sprawdzać ich skład. Karmy oparte na produktach zbożowych takich jak kasza, mąki, ryż nie są dobrą podstawą żywieniową dla psa, ponieważ składają się głównie z węglowodanów, do których jedzenia nasz czworonóg nie jest ewolucyjnie przystosowany. Dobrze opracowane karmy powinny w swoim składzie posiadać co najmniej 40% mięsa mięśniowego, podroby, kości lub dodatki mineralne, oraz owoce i warzywa jako źródło witamin. Należy zwracać szczególną uwagę, na oznaki alergii, którą Duże szwajcarskie psy pasterskie łatwo mogą rozwinąć. W przypadku zaobserwowania nadmiernego drapania, lizania, biegunki czy zaczerwienionych spojówek, powinno się odstawić bieżącą karmę i spróbować przejść na inną. Najbardziej uczulające jest mięso drobiowe, jest ono też najtańsze i najłatwiej dostępne, dlatego z reguły właśnie na ten gatunek psy najszybciej się uczulają. Możliwe jest komponowanie posiłków dla psa we własnym zakresie, tak zwaną dietą BARF opartą na surowym mięsie, kościach, owocach, warzywach i dodatkach mineralno-witaminowych, jednak bilansowanie posiłków jest bardzo trudne, zwłaszcza przy tak wymagających i obarczonych predyspozycjami do chorób psach, jak Duży szwajcarski pies pasterski. Utrzymanie DSPP na dobrej diecie kosztuje około 300-500 zł miesięcznie.
Duży szwajcarski pies pasterski – szkolenie i wychowanie
Szkolenie i socjalizacja szczeniaka powinno zacząć się już od najmłodszych tygodni. Przede wszystkim warto nauczyć psa delikatnej zabawy z ludźmi i innymi psami oraz podstawowego posłuszeństwa, póki jest młody i mamy wystarczająco siły, by sobie z nim poradzić. Szczególnie ważne jest nauczenie psa grzecznego chodzenia przy nodze i przybiegania na zawołanie, by uniknąć tragedii na spacerach przy ruchliwych drogach. Nie zapominajmy, że pies ma wystarczająco dużo siły by przeciągnąć dorosłego mężczyznę na drugą stronę ulicy tylko dlatego, że zobaczy tam innego, chętnego do zabawy psa. W przeszłości psy te były wykorzystywane głównie jako psy pociągowe i zapewnienie im takich ćwiczeń z pewnością da satysfakcję zarówno właścicielowi, jak i samemu psu, który czerpie ogromną radość z wypełniania zadań. Nagrodą w przypadku tych psów może być sama pochwała, ale za smaczki (bezcukrowe) mogą pracować nawet chętniej. Odradza się korzystania z kolczatek, ponieważ większość ludzi używa ich w sposób nieprawidłowy i w rezultacie zwierzę tylko bardziej znieczula się na sygnały przekazywane przez smycz. Warto jest wprowadzić psu zabawy węchowe, polegające na poszukiwaniu jedzenia w macie węchowej, czy po prostu w najbliższej okolicy – pozwoli to jednocześnie kontrolować, by pies nie zjadł całego posiłku zbyt szybko oraz zapewni mu wysiłek umysłowy, którego rasa ta bardzo potrzebuje. Stróżując na posesji DSPP mają czasami tendencję do szczekania długimi godzinami – jeśli zależy nam na utrzymaniu dobrych stosunków z sąsiadami, warto oduczać psa takiego zachowania tak szybko jak to możliwe.
Duży szwajcarski pies pasterski – szczeniaki i hodowla
W Polsce znajduje się wiele hodowli dużego szwajcarskiego psa pasterskiego. Nie ma potrzeby sprowadzać go zza granicy, chociaż w rodzimych hodowlach może być większa szansa znalezienia zdrowszych i ładniejszych osobników. Poza tym można przeglądać media społecznościowe z grupami tematycznymi dotyczącymi DSPP. Zdarzają się tam pojawiać ogłoszenia dotyczące rasowych psów do adopcji za darmo, jak również są tam udostępniane informacje o kundelkach w typie rasy do adopcji. Pamiętajmy, że adoptowany pies bez rodowodu będzie nas kochać równie mocno.
Duży szwajcarski pies pasterski – cena
Ile kosztuje więc DSPP? Ceny hodowlanych psów uznanych przez FCI waha się między 2 200 zł a 5 000 zł za szczeniaka. W przypadku championów czy psów sprowadzanych zza granicy ceny zaczynają się od 1000 euro. Należy wystrzegać się podejrzanych ofert, gdzie psy dorosłe lub szczenięta są wystawiane za ledwie kilkaset złotych. Pseudohodowle z reguły nie przejmują się takimi zobowiązaniami jak wykonywanie badań w kierunku dysplazji u rodziców, ignorują profilaktykę szczepienną i odrobaczenia. W rezultacie możemy kupić pozornie zdrowego szczeniaczka, który szybko zachoruje na ciężkie choroby zakaźne lub będzie wymagał operacji stawów by móc funkcjonować normalnie. Oszczędzony koszt zakupu szybko zniknie z potrzeby leczenia psa.
Duży szwajcarski pies pasterski – historia rasy, ciekawostki
- Pierwotnie DSPP były nazywane „psem rzeźników i masarzy”, albo „koniem ubogich”– zajmowały się ciągnięciem wózków z mięsem, bańkami mleka i innymi towarami, pilnowały obejścia i pędziły bydło.
- DSPP po raz pierwszy został zaprezentowany na wystawie w 1908 r i po roku został oficjalnie uznany przez szwajcarski związek kynologiczny. W FCI jego wzorzec opublikowano dopiero w 1939 r.
- W Polsce, pierwsze psy tej rasy pojawiły się około 1960 r i pracowały w ratownictwie górskim. Ich popularność jako psów rodzinnych wzrosła w latach 90tych i utrzymuje się do dziś na stałym poziomie
Duży szwajcarski pies pasterski – dla kogo?
Wady:
- Stróżując może czasami szczekać długimi godzinami
- Bardzo silny – niezalecany dla niedoświadczonych i drobnych osób
- Krótko żyje, może być chorowity
Zalety:
- Zrównoważony
- Lojalny
- Czerpie radość z wykonywania poleceń od właściciela
Duży szwajcarski pies pasterski to wspaniały pies, który jednak wymaga sporo uwagi od swojego właściciela. Nie nadaje się wyłącznie do pilnowania podwórka, ponieważ ten inteligentny pies zanudzi się i zajmie się niszczeniem lub ucieczkami. Nie jest również zalecany dla biegaczy i rowerzystów, optymalne są dla niego długie marsze w różnym terenie – nada się idealnie na kompana wypraw górskich. Może zostawać w mieszkaniu, jeśli traktowane jest ono wyłącznie jako miejsce do spania i jedzenia, a większość czasu pies spędza aktywnie na powietrzu. Lubi odpoczywać na podwórzu obserwując otoczenie i stróżując ale jednocześnie musi mieć możliwość wejścia do domu i spędzania czasu z rodziną. Niewybiegany pies może być porywczy i niedelikatny. To pies idealny dla ludzi, którzy aktywnie spędzają czas na długich (co najmniej 8km dziennie) spacerach, a jednocześnie gotowi będą traktować go jak członka rodziny i poświęcą mu dużo uwagi.
