Aktywność
Chęć do zabawy
Inteligencja
Łatwość szkolenia
Linienie
Kontakty z innymi psami
Kontakty z dziećmi
Terytorialność
Foxhound amerykański to rasa należąca do psów gończych. Pochodzi ona od angielskich psów wykorzystywanych przez wieki do polowań. Zwierzęta te dziś służą zarówno myśliwym, jak i są widywane na wystawach. Przy odpowiednio zaspokojonych potrzebach tych psów nadają się również jako psy rodzinne. Foxhound amerykański to pies zaliczany do 6 grupy FCI, czyli psów gończych i ras pokrewnych. Należy do sekcji pierwszej, gromadzącej duże psy gończe. Jeśli zastanawiasz się nad kupnem takiego psa, najpierw powinieneś/powinnaś zdobyć odpowiednie informacje dotyczące wymagań takiego psa oraz jego charakteru, aby określić czy nadaje się on do Twojego trybu życia i czy jesteś w stanie sprostać jego wymaganiom.
Aktywność
Chęć do zabawy
Inteligencja
Łatwość szkolenia
Linienie
Kontakty z innymi psami
Kontakty z dziećmi
Terytorialność
Foxhound amerykański ma głęboką klatkę piersiową i średniej długości tułów. Kufa psa ma charakterystyczny prostokątny kształt. Oczy ma szeroko rozstawione o kolorze brązowym bądź piwnym. Kończyny długie, dobrze umięśnione, idealnie przystosowane do pościgu za zwierzyną. Uszy są osadzone raczej nisko na czaszce, blisko głowy, lekko zagięte w stronę policzków, noszone przy czubku nosa i zaokrąglone na końcach – taka budowa sprzyja powstawaniu zapalenia ucha środkowego, przez co trzeba szczególnie zwracać uwagę na stan uszu
Suki są zwykle nieco mniejsze od psów i mierzą od 53 do 61 cm. Samce osiągają wysokość w kłębie od 56 do 64 cm. Ich waga waha się w zakresie od 30 do 36 kg.
Są to dość niezależne psy, przyzwyczajone do pracy w czasie polowań. Jego tendencja do indywidualności jest ceniona przez myśliwych – są to niezwykle zaradne i myślące psy, przez co idealnie sprawdzają się podczas polowań na lisy czy dziki. Jednak ta cecha dla amatora czy opiekuna, który chciałby posiadać psiego przyjaciela domowego może stanowić przeszkodę. Rasa została stworzona w celach polowań na lisy oraz dziki, przez co współpraca w stadzie to dla nich naturalna kolej rzeczy. Potrafią być bardzo uparte, przez co potrzebują stanowczego i doświadczonego opiekuna, który będzie wiedział jak poprowadzić ich charakter i zapanować nad wrodzoną potrzebą wolności. Po zwęszeniu tropu, jako że należą do psów gończych, może okazać się trudne odwołanie od potencjalnego celu. Górę bierze instynkt, dlatego od momentu pojawienia się szczeniaka w naszym domu, należy ćwiczyć przywołanie. Foxhoundy amerykański dość szybko się nudzą, dlatego należy stale urozmaicać im zabawy, inaczej stracą zainteresowanie. Mogą traktować dzieci jako zabawki, dlatego należy zawsze mieć pod nadzorem psa i dziecko przy wspólnych kontaktach. Z reguły są delikatne i łagodne, może jednak okazać się, że pies bardzo szybko znudzi się kontaktem z dzieckiem – przez co nie można stwierdzić, że są to psy idealne dla dzieci. Raczej nie mają tendencji do agresji jednak, nie wykazują opiekuńczych instynktów w ich kierunku. Należy pamiętać, że pomimo braku agresji każde stworzenie ma swoje dozy cierpliwości i absolutnie nie powinny być żywą zabawką dziecka, którą można ciągnąć za uszy czy za sierść.
Te psy mają dużą potrzebę ruchu i węszenia. Brak zaspokojenia tych wymagań będzie skutkować problemami behawioralnymi, takimi jak nadmierna wokalizacja przy pozostawieniu samemu w domu czy niszczenie otoczenia. Nie oznacza to, że foxhound amerykański nie potrafi odpoczywać. Dobrze wybiegany, zmęczony fizycznie i psychicznie pies chętnie ułoży się na kanapie czy też swoim posłaniu, aby odpocząć – jednak nie można wymagać, by tak spędził cały dzień. Osobniki wyjątkowo nadpobudliwe trzeba nauczyć uspokojenia się, wyznaczając wyraźnie komendę, która ma wskazywać na odpoczynek.
Foxhound amerykański przyzwyczajony jest do życia sforze – z innymi psami lub opiekunem, który też jest dla niego sforą. Warto zapewnić mu towarzystwo w postaci innego psa. Należy brać pod uwagę, że są to dość głośne psy – w trakcie polowania komunikują się z innymi osobnikami sfory za pomocą szczeknięć i warknięć, dlatego w życiu codziennym podstawą komunikacji tego psa jest wokalizacja. O ile w domu na odludziu nie będzie to stanowiło problemu, rozważając psa do mieszkania w bloku należy mieć to na uwadze – oraz potężne potrzeby ruchu oczywiście.
Foxhound amerykański jest nieufny w stosunku do nieznanych mu osób. Należy to zaakceptować i dać psu możliwość poznania obcego we własnym zakresie i tempie – nic na siłę! Przymuszony pies do kontaktu może zadziałać w samoobronie uznając intruza za zagrożenie i użyć zębów. Jeśli zadbamy o to, by pies wyszedł z inicjatywą zapoznania, do wyskoku agresji nie dojdzie.
Jeśli mowa o mieszkanie z innymi zwierzętami, to jeśli chodzi o psy – nie będzie problemu, wręcz jest wskazane zapewnienie towarzystwa tej rasie. Natomiast jeśli chodzi o koty, gryzonie czy ptaki – może być z tym problem. Zazwyczaj wygrywa instynkt łowiecki i psy gonią inne zwierzęta. Mniejszym problemem będzie od małego wychowanie szczenięcia z towarzystwem kota.
Długość życia foxhounda amerykańskiego to 10-12 lat. Regularne kontrole u lekarza weterynarii pomogą wydłużyć życie naszego pupila. Dzięki regularnym badaniom krwi szybciej wykryjemy chorobę, która jest na wczesnym etapie rozwoju, a co za tym idzie – łatwiejsza do wyleczenia.
Foxhound amerykański miewa też problemy z chorobami oczu – konieczne jest ich regularne sprawdzanie i w razie konieczności dokładne przemywanie preparatami do pielęgnacji oczu. Biorąc pod uwagę styl życia i ewentualną użytkowość tych psów, mogą zdarzyć kontuzje.
Rasa ta może mieć problemy z trombocytopenią, czyli problemami związanymi z krzepnięciem krwi spowodowanym . Ze względu na zwisające uszy i tryb życia czworonoga foxhound amerykański narażony jest na zapalenie uszu, dlatego też konieczna jest ich systematyczna kontrola. Szczególnie narażone uszy są po zmoczeniu, kiedy do końca nie wyschną. Bardzo często dochodzi do rozwoju zapalenia na tle grzybiczym i powikłań bakteryjnych. Dlatego trzeba zawsze dopilnować po kąpieli czy spacerze w deszczy/pływaniu, by uszy czworonoga dobrze wyschły – w tym celu możemy wywinąć je do góry, by zapewnić lepszą wentylację.
Zabiegi pielęgnacyjne szaty opierają się na regularnym szczotkowaniu i kąpieli w miarę potrzeby. Czesanie należy wykonywać za pomocą gumowego (silikonowego) zgrzebła lub specjalnej rękawicy. Kąpiele nie powinny być przeprowadzane zbyt często, by nie zmieniać naturalnej ochrony skóry. Wszystkie szampony zmieniają jej pH, przez co psy częściej później cierpią na zapalenie czy podrażnienia skóry. Pamiętajmy, aby do zabiegów pielęgnacyjnych przyzwyczajać się psa od małego. W innym wypadku podczas ich wykonywania może odczuwać dyskomfort czy wpadać w niepotrzebną panikę. Zadbać należy również o stan pazurków. Jeśli są zbyt długie należy je przyciąć za pomocą obcinaczek. Można zrobić to samodzielnie lub udać się do salonu pielęgnacji zwierząt lub weterynarza, który zrobi to za nas. Należy to robić bardzo delikatnie i z wyczuciem, ponieważ duża część pazurka jest unerwiona. Zaniedbana, zbyt długie pazury przyczyniają się do wad postawy – gdy pazurki opierają się o podłoże, sprawiają psu dyskomfort, przez co przekrzywiają łapy tak, by uniknąć obciążania palców. W efekcie stawiają krzywo łapy obciążając tym inne stawy, a to prowadzi do zwyrodnień i stanów zapalnych.
Oprócz wspomnianych wyżej zabiegów należy również dbać o uszy oraz jamę ustną, by uniknąć osadzania się kamienia nazębnego.
Ważne jest również odpowiednie i zbilansowane żywienie. Dieta powinna być dobrana indywidualnie pod każdego psa i uwzględniać jego wiek, wagę, stan zdrowia, jak i aktywność fizyczną w ciągu dnia. Ważne by pochodziła ona od sprawdzonych producentów, była pełnowartościowa i bogata w dobrej jakości białko zwierzęce, warzywa i owoce. Jako bardzo aktywne psy, foxhoundy amerykańskie potrzebują wysokiej jakości, zbilansowanej diety, by pokryć zapotrzebowanie dla zużytej energii. Decydując się na formę karmienia, mamy trzy opcje: komercyjne suche karmy, komercyjne mokre karmy lub dieta przygotowywana samodzielnie. Absolutnie psy nie powinny dostawać jedzenia ze stołu. Potrawy i jedzenie przeznaczone dla ludzi zawierają duże ilości przypraw i soli, które są szkodliwe dla wątroby psów. Dwie pierwsze opcje są mniej czasochłonne i tańsze, przez co są częściej wybierane przez właścicieli. Należy jednak sprawdzać skład tych karm, zwracając uwagę na zawartość mięsa i warzyw. Karma dla psów powinna być bezzbożowa i zawierać minimum 60 – 70% mięsa. Zboża stanowią jedynie wypełnienie karmy, zwiększając objętość chrupka czy puszki. Wydaje się wówczas, że pies zjada dużą porcję, ale tak naprawdę posiłek składający się ze zbóż zawiera głównie węglowodany, czyli cukry, które są szybko spalane, dają tylko chwilowe uczucie sytości i przyczyniające się do odkładania tkanki tłuszczowej. W efekcie mamy stale głodnego, grubego psa, z tendencją do zachorowania na cukrzycę typu II i wysokim ryzykiem stłuszczenia wątroby. Pies jest w 70% mięsożercą – zboże to nie jest składnik spożywczy, który powinien znajdować się w jego misce.
Jeśli zauważymy niepokojące objawy świadczące o alergii pokarmowej – takie jak drapanie, zaczerwienienie skóry, biegunki, należy zmienić karmę, na taką, w której nie będzie obecnego najczęściej uczulającego białka – kurzego. Jeśli nadal pies będzie wykazywał objawy uczulenia, może spróbować karmić karmą monobiałkową – zawierającą tylko jeden gatunek. Podczas zmiany karmy trzeba pamiętać, aby nową karmę podawać stopniowo, mieszając ją ze starą. Szczeniaki powinny przez pewien czas być karmione karmą z hodowli i dopiero po jakimś czasie w razie konieczności ją zmienić. Oprócz jadłospisu ważne jest odpowiednie nawodnienie pupila, dlatego stały dostęp do świeżej wody pitnej wymienionej minimum raz dziennie to konieczność.
Jeśli natomiast chcemy samodzielnie dobierać wszystkie składniki żywieniowe i w pełni kontrolować jakość produktów, którymi karmimy naszego psa, możemy zdecydować się na dietę BARF – czyli dietę samodzielnie przygotowaną z surowego mięsa. Wersja gotowana BARFa również występuje, zalecana jest szczególnie psom z zewnątrzwydzielniczą niewydolnością trzustki. Ale uwaga! Taka dieta musi być ułożona pod danego psa, uwzględniając jego aktywność i masę, wyliczając na podstawie tego zawartość białka i tłuszczu w posiłku. Należy uwzględnić również procentową zawartość mięsa mięśniowego, podrobów, osobno wątroby, kości – jako źródła wapnia oraz owoców i warzyw. Dokładnym wyliczeniom podlegają również suplementy, które powinny znaleźć się w misce psa – takie jak oleje omega 3 i 6, algi morskie (źródło jodu), drożdże, witamina D3. Mięso powinno być urozmaicone, tak aby nie podawać stale tego samego gatunku, ponieważ istnieje wówczas większe prawdopodobieństwo, że pies się na nie uczuli. W dobrej jakościowo karmie komercyjnej wszystkie powyższe elementy są dodawane podczas jej produkcji, więc jeśli chcemy samodzielnie układać posiłki psu, musimy pamiętać o odpowiednich proporcja i składnikach. Obliczanie takie może być dla przyszłego właściciela kłopotliwe, warto wówczas skonsultować się z psim dietetykiem i poprosić o rozpisanie jadłospisu. Kolejną zaletą diety BARF jest możliwość przeprowadzenia diety eliminacyjnej, która umożliwia wykrycie na co dokładnie uczulony jest nasz czworonożny przyjaciel. Pamiętaj! Dieta BARF nie może być układana na oko! Nieprawidłowo skomponowana może przyczynić się do niedoborów lub namiarów składników odżywczych u naszego psa i problemy zdrowotne. Miesięczne utrzymanie takiego psiaka to koszt od 200 do 400 zł w zależności od formy żywienia. Oprócz tego należy brać pod uwagę ewentualne wizyty u lekarza weterynarii.
Nie są to łatwe psy, ponieważ wykazują się dużą dawką niezależności i indywidualności – z tego względu ciężko wyegzekwować u nich bezwarunkowe posłuszeństwo.
Właściciel powinien uzbroić się w duże pokłady cierpliwości, a także żelaznej konsekwencji, ponieważ foxhound amerykański z pewnością będzie testować granice wytrzymałości swojego opiekuna i będzie sprawdzać, na ile nieposłuszeństwa może sobie pozwolić. To rasa, która łączy w sobie trochę sprzeczności. Niezależność powoduje, że nie są to psy łatwe w ułożeniu, jednak hodowla i ich pierwotne zadanie sprawiają, że chętnie współpracują z człowiekiem. Bardzo ważne jest, by rozpocząć szkolenie od pierwszych dni w domu i nauczyć psa chęci współpracowania. Stosowanie pozytywnych metod szkoleniowych opierających się na pochwałach i nagrodach sprawi, że pies chętnie będzie z nami współpracował. Ważne jest, by znaleźć odpowiednią „kartę przetargową” za którą pies będzie chciał współpracować – dla jednych będzie to jedzenie, dla innych zabawka, a dla jeszcze kolejnych możliwość biegania jako nagroda. Po naszej stronie leży odkrycie tej zachęty.
Ze względu na mocny instynkt myśliwski ważne jest, aby największą wagę kłaść na naukę komendy przychodzenia na zawołanie. Jest to najważniejsza komenda, którą każdy czworonożny przyjaciel powinien znać. Zapewnia mu to nie tylko bezpieczeństwo, ale pozwoli również na swobodne zwiedzanie świata podczas spacerów.
Jako pies myśliwski będzie czerpał olbrzymią satysfakcję i frajdę podczas zabaw węchowych. Można zdecydować się na szkolenia z noseworku, w trakcie którego będzie uczył się tropić i rozpoznawać różne zapachy. Takie ćwiczenia zapewnią odpowiednią psychiczną stymulację i zmęczą psa – ponieważ w trakcie węszenia psy myślą bardzo intensywnie – a to jest męczące.
Decydując się na kupno psa zawsze powinniśmy sprawdzić źródło, z jakiego nabywamy szczeniaki. Hodowla powinna być zarejestrowana w międzynarodowym związku FCI, który narzuca zasady hodowcom, mające na celu zapewnić psom dobrostan i komfort. Regulacje te obejmują miedzy innymi częstość kryć, tak aby suka miała możliwość odpoczynku i regeneracji po ciąży oraz karmieniu szczeniąt. Dodatkowo zabrania się krycia samicy przed ukończeniem drugiego roku życia, ponieważ jej organizm nie jest jeszcze gotowy i odpowiednio rozwinięty do bezpiecznego donoszenia ciąży i porodu. Regulacje obejmują również obowiązkowe badania na choroby genetyczne, do których niektóre rasy mają tendencje. Kupując psa za połowę ceny, bez rodowodu czy metryki, przyczyniamy się do rozwoju pseudohodowli, która jest nielegalnie funkcjonującą fabryką rozpłodową psów. Suczki najczęściej kryte są tam co cieczkę, nie mają możliwości odpoczynku po ciąży, a szczeniaki wydawane są do nowych domów bez aktualnych szczepień i odrobaczeń. W efekcie płacąc za takiego szczeniaka, napędzamy ten nielegalny biznes, skazując na cierpienie dorosłe psy, które pozostają w takiej pseudohodowli. Piesek, którego bierzemy do domu często okazuje się zarobaczony i chory, a koszta jego wyleczenia zazwyczaj są równe z ceną szczeniaka z legalnej hodowli. Jeśli nie chcesz wydawać tysięcy na szczeniaka, rozglądnij się w lokalnych schroniskach lub grupach społecznościowych, w których ogłaszane są psy w typie rasy do adopcji za darmo.
Ile więc kosztuje szczeniak z legalnej hodowli zrzeszonej w FCI? Cena waha się od 5000 do 8000 zł. Jest to dość rzadka rasa w naszym kraju, dlatego istnieje ryzyko długiego oczekiwania na wymarzonego szczeniaka lub konieczność sprowadzenia zza granicy.
Rasa pochodzi od foxhounda angielskiego, który w Anglii wykorzystywany był do polowania w sforze. W 1650 roku psy tej rasy trafiły do Ameryki, gdzie zostały skrzyżowane z gończakami francuskimi. Początki foxhoundów amerykańskich mają dość przykrą przeszłość, bo rasy używano do walk z Indianami. Po XVII wieku były to cenione psy do polowań.
Ze względu na swoje pierwotne zadanie pies tej rasy to dobry wybór przede wszystkim dla myśliwych. Rasa ta odnajdzie się również przy boku osoby, jak i rodziny z dziećmi, które uwielbiają aktywne spędzanie czasu, dzięki czemu duże potrzeby tych psów będą zaspokojone. Przywiązanie do właściciela, jak i życie w sforze powodują, że nie jest to rasa dla osób zapracowanych, spędzających długie godziny poza domem. Będzie dobrym wyborem dla osób które lubią aktywne spędzanie czasu na zewnątrz – będzie wspaniałym towarzyszem podczas joggingu czy jazdy na rowerze. Odpowiednio wychowany pies, z prawidłową socjalizacją i czasem mu poświęconym będzie wspaniałym przyjacielem rodziny.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl