Husky syberyjski – znany również jako pies arktyczny – jest powszechnie kojarzony ze śniegiem, mrozami oraz psimi zaprzęgami, do których został stworzony. Użytkowanie tej rasy wykształciło w niej wiele cudownych cech – przyjazność wobec ludzi, zdrowotność oraz związaną z nią imponującą średnią długość życia. Jednocześnie, utrwalone w tych psach cechy sprawiają, że są to zwierzęta bardzo wymagające – wykazują olbrzymią potrzebę ruchu i kontaktu z człowiekiem, a także innymi psami. Jeżeli ich wymagania nie zostaną zaspokojone, czworonogi te mogą stać się bardzo uciążliwe i sprawiać wiele problemów wychowawczych. Sprawdź więc, czy jesteś w stanie podołać wyzwaniu, jakim jest bycie opiekunem psa tej rasy!
Husky syberyjski – wygląd i opis rasy
- Wysokość w kłębie: 53-60 cm (psy), 50-56 cm (suki)
- Masa ciała: 20-28 kg (psy), 15-23 kg (suki)
- Rozmiary średnie
- Krótkowłosy
- Długość życia: 12-14 lat
Husky syberyjski – wzorzec rasy
- Kraj pochodzenia: Syberia.
- Kraj patronacki: Stany Zjednoczone.
- Inne nazwy: Syberian Husky, Arctic Husky.
- Klasyfikacja FCI: grupa 5 (szpice psy ras pierwotnych), sekcja 1 (nordyckie psy zaprzęgowe), nie podlega próbom pracy; użytkowanie: pies zaprzęgowy (sprawdza się na długich dystansach z lekkim ładunkiem). Należy do typu wilkowatego.
- Wrażenie ogólne: pies średnich rozmiarów, szybki, o lekkim i płynnym chodzie. Cechują go zrównoważone proporcje, sportowa sylwetka, widocznie zarysowane mięśnie i szczupła budowa ciała. Ma dobrze wyrażone owłosienie oraz gęsty ogon.
- Temperament: łagodne uspokojenie, pies jest zrównoważony, inteligentny oraz przyjacielski w stosunku do ludzi oraz innych zwierząt.
- Proporcje: tułów (odległość od łopatki do końca zadu) nieco dłuższy od wysokości w kłębie, długość odcinka łączącego nos ze stopem jest zaś równy długości linii łączącej stop z potylicą.
- Głowa: proporcjonalna, o średnich rozmiarów czaszce z widocznie zaznaczonym stopem, czarnym nosie (dopuszczalny kolor cielisty u psów białych), zwężającej się kufie, pigmentowanych wargach, nożycowatym zgryzie, oczach rozstawionych szeroko (o barwie migdałowej lub niebieskiej- mogą występować dwa różne kolory) oraz wysoko położonych uszach, gęsto owłosionych i średniej wielkości.
- Szyja: o łukowatym kształcie i średniej długości.
- Tułów: o silnym i prostym grzbiecie, lędźwiach węższych od klatki piersiowej, delikatnie opadającym zadzie oraz głębokiej, dobrze wysklepionej klatce piersiowej.
- Ogon: o gęstym owłosieniu, który nadaje mu wygląd okrągłej szczotki.
- Kończyny: równoległe, dobrze umięśnione oraz odpowiednio ukątowane; poduszki twarde.
- Szata: owłosienie średniej długości, gęste; obecny miękki i obfity podszerstek; włosy przylegają do ciała ale nie zasłaniają konturów sylwetki psa. Dopuszczalne jest trymowanie sierści w okolicy łap oraz bokobrodów, ale absolutnie nie w innych miejscach. Akceptowalne umaszczenie obejmuje każdą barwę pomiędzy czarną a białą, jak i również wszelkie znaczenia na głowie.
Husky syberyjski – charakter
Husky jest rasą zaprzęgową – jego hodowla była ukierunkowana w taki sposób, aby utrwalić w psach posłuszeństwo oraz otwartość wobec człowieka. Przodkowie husky’ego mieli być chętni do pracy i przyjaźnie nastawieni w stosunku do każdego poganiacza zaprzęgowego. Fakt ten ma odzwierciedlenie w charakterze psów tej rasy – są one bowiem bardzo otwarte i ufne, nie wykazują predyspozycji obronnych ani instynktu stróżującego. Głęboko przywiązują się do swojej rodziny. Jednocześnie, są to psy niezależne, o silne rozwiniętym instynkcie myśliwskim. Wykazują również olbrzymią potrzebę ruchu, która może prowadzić do ciężkich problemów wychowawczych, jeżeli nie zostanie zaspokojona w wystarczającym stopniu.
Bardzo charakterystycznym jest komunikowanie się Husky’ego poprzez typowe dla tej rasy skomlenie oraz wycie. Co ciekawe, psy tej rasy jednocześnie bardzo rzadko szczekają i z natury są dosyć ciche, a wydawane przez nich dźwięki służą do okazania silnych emocji, takich jak tęsknota czy ekscytacja.
Husky syberyjski – długość życia
Husky syberyjski cieszy się zwykle dużą wytrzymałością oraz dobrym stanem zdrowia. Sprawia to, że przy troskliwej opiece właściciela, długość życia psa tej rasy może wynosić od 10 do nawet 14 lat.
Husky syberyjski – zdrowie
Psy rasy husky syberyjski są bardzo zdrowymi, wytrzymałymi zwierzętami, wykazującymi predyspozycje do nielicznych, typowych dla siebie chorób. Są to:
- Dysplazja stawów biodrowych – wiążąca się z dużym bólem i dyskomfortem zwierzęcia, może objawiać się między innymi kulawizną, niechęcią do ruchu czy sztywnością kończyn.
- Dermatoza cynkozależna – wynik niedoboru cynku lub upośledzenia jego wchłaniania, objawiający się zmianami dermatologicznymi w okolicy oczu, warg, łokci oraz podbrzusza.
- Jaskra – mogąca prowadzić do takich powikłań, jak powiększenie gałki ocznej, zwyrodnienie siatkówki czy utrata włosów.
- Dysplazja mieszków włosowych – objawia się matową i suchą sierścią oraz przerzedzeniami w jej obrębie.
- Podrażnienie krtatni – polega na upośledzeniu chrząstek krtaniowych oraz fałdów głosowych na skutek wrodzonych zaburzeń, wyraża się poprzez nawracający kaszel, duszność i nietolerancję wysiłkową.
- Przemieszczenie moczowodów – najczęściej objawami jest nietrzymanie moczu oraz związane z tym wtórne zakażenia układu moczowego.
Warto nie przeciążać psa rasy husky nadmiernym wysiłkiem, dopóki nie osiągnie on swoich docelowych rozmiarów. Ma to związek z dużą aktywnością oraz sporym obciążaniem układu mięśniowo – kostnego tej rasy.
Ze względu na swój gruby podszerstek, gęstą sierść i przystosowanie do niskich temperatur, psy te bardzo źle znoszą upały. W gorące dni należy zapewnić im chłodne, spokojne miejsce oraz dużą ilość świeżej, chłodnej wody, a także ograniczyć wysiłek psa do minimum.
Husky syberyjski – pielęgnacja
Husky gubi sierść w dużych ilościach, należy więc często ją wyczesywać. Linienie jest szczególnie nasilone w okresie wiosenno-letnim, kiedy to szczotkowanie psa powinno odbywać się nawet kilka razy w tygodniu.
Powyższa pielęgnacja nie jest więc trudna, ale dosyć czasochłonna. Raczej rzadko wymagana jest kąpiel tej rasy (wszelki brud zwykle da się po prostu wyczesać, albo zetrzeć chusteczką czy ręcznikiem), ale jeżeli jednak zajdzie taka potrzeba, dobrze jest użyć delikatnego szamponu.
Należy regularnie podcinać pazury, oczyszczać gruczoły okołoodbytowe oraz sprawdzać stan uszu naszego pupila- oczywiście jeżeli zachodzi taka potrzeba. Niezbędne jest również dbanie o higienę jamy ustnej psa- zęby husky’ego możemy czyścić szczoteczkę i specjalną pastą, ale także przeznaczonymi do tego chusteczkami czy dentystycznymi przysmakami.
Należy bezwzględnie pilnować regularnego odrobaczania, szczepienia oraz ochrony przeciwko ektopasożytom naszego czworonoga. Warto również co jakiś czas wybrać się na profilaktyczne badania weterynaryjne sprawdzające stan zdrowia psa- w tym badanie moczu oraz krwi.
Husky syberyjski – żywienie
Psy omawianej rasy są dosyć wybredne. Wymagają odpowiednio zbilansowanej diety, pokrywającej zapotrzebowanie na wszystkie składniki odżywcze. Przy wyborze karmy komercyjnej lub komponowaniu diety domowej, należy uwzględnić wiek psa, poziom aktywności oraz jego kaloryczne zapotrzebowanie. Warto również zwrócić uwagę na ilość cynku, którą dostarczamy psu, z uwagi na wrodzoną predyspozycję rasy do niedoboru tego minerału. W okresie linienia można również suplementować nienasycone kwasy tłuszczowe, które dobrze wpływają na stan szaty zwierzęcia.
Husky syberyjski – szkolenie i wychowanie
Husky syberyjski nie jest psem, który nada się dla każdego (a szczególnie dla niedoświadczonego psiarza). Jest to rasa bardzo aktywna, energiczna i niezależna. Wymaga konsekwentnego treningu, dobrej socjalizacji oraz – przede wszystkim – zapewnienia olbrzymiej dawki ruchu. Jednocześnie, husky jest psem inteligentnym, nie ma problemów z nauczeniem się podstawowych komend oraz chętnie współpracuje z człowiekiem.
Zdecydowanie nie nadaje się do życia w mieszkaniu, husky codziennie powinien mieć możliwość wybiegania się na dużej przestrzeni. Będzie wspaniałym kompanem dla osoby aktywnej fizycznie, której może chętnie towarzyszyć we wspólnym joggingu czy długodystansowych spacerach.
Jeżeli chcemy, aby pies tej rasy dogadał się z kotem, należy jak najwcześniej zacząć przyzwyczajać do niego szczenię. W innym przypadku, może przeważyć instynkt łowiecki husky’ego, a kot zostanie przez niego uznany za zdobycz.
Ponieważ przodkowie tej rasy przyzwyczajeni byli do życia w sforze, husky uwielbia towarzystwo innych psów i świetnie się z nimi dogaduje. Jednocześnie, uwielbia również obecność człowieka i źle znosi samotność. Może wtedy uporczywie wyć oraz wykazywać tendencje niszczycielskie, czy skłonności do uciekania. To ostatnie wymaga od nas nie tylko nie zostawiania psa samego na długie okresy czasu, ale również odpowiedniego zabezpieczenia ogródka i wzmożonej uważności przy spuszczaniu psa luzem na spacerach.
Husky syberyjski – szczeniaki i hodowla
Decydując się na psa rasy husky, możemy skorzystać z kilku dostępnych możliwości. Po pierwsze, możemy oczywiście kupić szczeniaka z hodowli. Ważne jest jednak, żeby to była dobra, renomowana hodowla oferująca szczeniaki rasowe, z rodowodem, spełniające wymagania wzorca ustalonego przez FCI.
Szczenięta z tak zwanych pseudohodowli są o wiele tańsze, ale na tym kończy się ich przewaga – psy hodowlane są rozmnażane w strasznych warunkach, a dorosły osobnik pochodzący z takiej hodowli boryka się z wieloma problemami zdrowotnymi oraz zaburzeniami behawioralnymi.
Warto więc przy wyborze hodowli zorientować się, jak wygląda kwestia rodowodu, jaka jest cena szczeniąt, jak prezentują się rodzice szczeniaków oraz czy są przebadani pod kątem chorób genetycznych (szczególnie dysplazji stawów!), jak swoje psy traktuje hodowca i czy chce podpisać z nami umowę przed zakupem szczenięcia.
Jeżeli nie przeszkadza nam wizja przygarnięcia psa dorosłego lub o niejasnym pochodzeniu, możemy również poszukać zwierzęcia do adopcji. Niestety, psów rasy husky które zostały porzucone i szukają domu, jest w schroniskach bardzo dużo. Ludzie kupują je bowiem bez zastanowienia nad tym, czy są w stanie zaspokoić potrzeby tak wymagającej rasy.
Husky syberyjski – cena
Koszt zakupu szczenięcia rasy husky waha się pomiędzy 4 a 7 tysiącami złotych. Cena ta jest tym wyższa, im lepsza renoma danej hodowli oraz utytułowanie rodziców potencjalnego szczeniaka. Oczywiście, do takiego wydatku dochodzi również koszt utrzymania zwierzęcia – a więc wyżywienia, pielęgnacji, profilaktycznych wizyt weterynaryjnych, nieplanowanego leczenia, wyprawki dla szczenięcia i wielu innych.
Husky syberyjski – historia rasy
Husky pochodzi z północnej Syberii. Jego przodkowie sprzed 17 tysięcy lat, początkowo hodowani byli jako psy myśliwskie. Następnie około 3000 lat temu, w wyniku ochłodzenia klimatu, zaczęto wykorzystywać je w charakterze psów zaprzęgowych. Przewoziły nie tylko upolowane zdobycze, ale również ładunki ważące nawet 30 kilogramów. Pokonywane przez niech dystanse wynosiły przy takim ładunku do 120 kilometrów, ale przy szybszym tempie przodek husky był w stanie pokonać o wiele większą odległość.
Rasa ta została sprowadzana do Kanady na początku XX wieku. Tam z kolei chętnie wystawiano ją w długodystansowych wyścigach, gdzie ustawiała coraz to nowsze rekordy. Wraz z rosnącą sławą husky’ego, miał miejsce intensywny rozwój hodowli tej rasy w Stanach Zjednoczonych. Tam użytkowano te psy nie tylko w sporcie, ale również do przewożenia poczty oraz transportu średnio ciężkich ładunków.
Dziś husky wykorzystywany jest jako pies rodzinny oraz- w dalszym ciągu- jako pies zaprzęgowy.
Husky syberyjski – ciekawostki
- Husky syberyjski jest najszybszą ze wszystkich ras zaprzęgowych.
- Jest to rasa pierwotna, a więc taka, w której rozwój człowiek ingerował w małym stopniu.
- „Husky” oznacza w języku Czukcze (grupy etnicznej zamieszkującej tereny Syberii w czasach, kiedy przebywali tam przodkowie husky’ego)- „ochrypły”.
- Egzemplarze rasy o błękitnych tęczówkach są rzadkie i bardzo pożądane.
- Najsłynniejszym przedstawicielem rasy jest Balto- w 1925 roku przetransportował szczepionkę przeciwko błonicy na odległość 1000 kilometrów. Jego ciało zostało spreparowane i udostępnione zwiedzającym ZOO w Cleveland, a w nowojorskim Central Parku można podziwiać pomnik psiego bohatera.
- Pierwszy husky pojawił się w Polsce w 1983 roku.
- Rasa została uznana przez American Kennel Club w 1930 roku.
Husky syberyjski – dla kogo? Wady i zalety
Plusy rasy
- Jest bardzo przyjacielski i otwarty w stosunku do ludzi
- Bardzo kocha swojego opiekuna i przywiązuje się silnie do całej rodziny
- Jest czułym psem, uwielbia zabawę i spędzanie czasu z właścicielem
- Cechuje go duża inteligencja
- Jest długowieczny i zdrowy
- Dobrze dogaduje się z innymi psami
- Jest aktywny, lubi towarzyszyć właścicielowi w uprawianiu sportu i długich spacerach
- Lubi pracę z człowiekiem
Minusy rasy
- Nie nadaje się dla niedoświadczonego właściciela
- Ma silny i niezależny charakter
- Często i głośno wyje oraz skomle
- Wykazuje skłonności do uciekania
- Ma silnie wyrażony instynkt łowiecki
- Raczej ciężko dogaduje się z kotami
- Ma olbrzymią potrzebę aktywności fizycznej, której spełnienie wymaga od właściciela dużego nakładu czasu oraz pracy
- Ma tendencje niszczycielskie
- Lubi kopać dziury
- Cena szczeniaka nie należy do najniższych
Jeżeli po przeczytaniu powyższego opisu nadal jesteś zainteresowany kupnem lub przygarnięciem psa rasy husky oraz masz pewność, że będziesz dla niego dobrym opiekunem- gratulacje! Z pewnością zyskasz wiernego, przyjacielskiego kompana na długie lata.
