Kaszak to łagodna zmiana nowotworowa ulokowana w obszarze skóry. Okolice występowania guza bądź guzów mogą się wahać, ale kaszak u psa częściej niż w innych miejscach można napotkać je w obrębie skóry tułowia, karku oraz głowy.
Występuje on zarówno u ludzi jak i innych gatunków ssaków, między innymi również naszych pupili. Mimo iż należy do zmian niosących względnie niewielkie ryzyko niebezpiecznych powikłań należy potraktować go poważnie i skonsultować z lekarzem weterynarii dalszy tok postępowania w przypadku wykrycia. Jeśli zauważyłeś niepokojącego pryszcza na brzuchu lub grzbiecie psa, ten artykuł może rozwiać parę wątpliwości. Skupimy w nim naszą uwagę na dokładniejszym opisie kaszaków, ich diagnostyce oraz metodach leczenia kaszaka u psa.
Kaszak u psa – czym jest?
Kaszaki należą do skórnych zmian nowotworowych o charakterze łagodnym co oznacza, że w odróżnieniu od nowotworów złośliwych, posiadają one cechy takie jak umiarkowane tempo wzrostu, brak tworzenia przerzutów do innych tkanek organizmu oraz bardzo niewielkie szanse na wznowy pooperacyjne. Nowotwory łagodne zaliczamy do tworów potencjalnie mniej niebezpiecznych pod kątem możliwości występowania groźnych dla zdrowia efektów.
Innym określeniem kaszaka, z którym można się spotkać jest torbiel łojowa bądź zastoinowa. Nazwy te biorą się z genezy powstania kaszaków, którą jest zmniejszona drożność gruczołów łojowych, która prowadzi do kumulacji ich wydzieliny pod skórą. Ze względu na ich powstawanie w obrębie gruczołów łojowych oraz mieszków włosowych można je znaleźć w wielu obszarach ciała, aczkolwiek kaszak u psa przeważnie będzie znajdował się w okolicy głowy, karku oraz tułowia czworonoga.
Kaszak u psa – jak go rozpoznać?
Jak wcześniej zostało już wspomniane pewne obszary są predysponowane do występowania kaszaków, ale w jaki sposób właściciel może wykryć ten nowotwór u swojego pupila?
Dobrym zwyczajem jest rutynowe kontrolowanie stanu zdrowia skóry swojego psa. Ze względu na dużą ilość owłosienia nie jest to najłatwiejsze zadanie, ale te cykliczne przeglądy są warte zachodu. W przypadku psów o dłuższej sierści można wprowadzić ten element jako część rytuału wyczesywania.
Kaszaki u psów mają przeważnie niedużą średnicę (choć zdarzają się przypadki guzów o wielkości nawet kilku centymetrów) oraz kolor zbliżony do naturalnego odcienia skóry, biały lub żółty. Mogą one mocniej lub słabiej wystawać ponad jej powierzchnie jako sterczące guzki przypominające pryszcze lub rozlane, lekko wypukłe wyspy. Kaszak, zwłaszcza w początkowym stadium, często wyglądem przypomina ugryzienie owada, bąbel lub pryszcz, a więc wielu właścicieli nie dostrzega w nich potencjalnego zagrożenia. Zmiana skórna przypominająca biały pryszcz u psa może pojawić się z różnych powodów, potrzeba doświadczenia weterynaryjnego aby na pierwszy rzut oka ją rozpoznać.
Guz sam w sobie przeważnie jest zmianą niebolesną oraz przesuwalną pod skórą na niedużym obszarze wokół. Jego barwa oraz temperatura nie różnią się znacząco od okolicznej skóry.
Niezauważony, a więc i nieleczony kaszak u psa ze względu na swoją budowę może ulegać wtórnym uszkodzeniom mechanicznym. Wskutek drapania bądź ocierania się psa może zostać zaburzona ciągłość skóry w okolicy guza, co otwiera wrota dla bakterii. Uszkodzenia mogą być też powodowane przez obrożę lub szelki ze względu na ich umiejscowienie w miejscach newralgicznych dla kaszaków. Kaszak objęty procesem zapalnym będzie charakteryzował się podwyższoną temperaturą, zaczerwienieniem oraz bolesnością przy próbach dotyku. Podobna reakcja zapalna może się pojawić w przypadku kaszaka powstałego po kleszczu u psa. W takich sytuacjach należy w trybie natychmiastowym udać się do gabinetu weterynaryjnego aby nie doprowadzić do rozprzestrzeniania się zakażenia.
Kaszak u psa – jak leczyć?
Jeśli wcześniej zauważony pryszcz na brzuchu, grzbiecie psa lub w okolicach jego karku i głowy nie znika po paru dniach należy zdecydować się na umówienie wizyty w gabinecie weterynaryjnym w celu postawienia pewnej diagnozy. Zarówno ostateczne, diagnostyczne rozpoznanie jak i leczenie kaszaka u psa to zadanie dla lekarza weterynarii.
Właściciel nie powinien samodzielnie podejmować kroków w kierunku usuwania kaszaka u swojego psa. Próby usunięcia zmiany przez osobę nieposiadającą wykształcenia medycznego, umiejętności leczenia kaszaka u psa oraz dostępu do odpowiedniego sprzętu i sterylnych warunków mogą zakończyć się wylewem treści guza pod skórę i zakażenia.
Jest parę metod stosowanych jako leczenie kaszaka u psa. W przypadku kaszaka powstałego w wyniku nadprodukcji komórek nabłonkowych, które blokują ujścia gruczołów łojowych bez dalszych powikłań, guz może zostać przez weterynarza usunięty za pomocą nakłucia oraz drenowania jego zawartości. Inną formą usuwania treści kaszaka może być nacięcie torebki i drenaż jej treści. Metodą, która jest zalecana w przypadku nawracających problemów z kaszakami u psa jest zupełne chirurgiczne wycięcie zmienionej torebki wraz z zawartością. Ta procedura medyczna jest nieco bardziej inwazyjna, aczkolwiek, dzięki zminimalizowaniu możliwości ponownego wytworzenia się guza, jest w stanie oszczędzić psu kolejnych zabiegów. W przypadku każdej z wyżej wymienionych opcji leczenia pies jest znieczulony, a sam zabieg krótki i bezpieczny. Usunięty płyn i tkankę dobrze jest poddać badaniu histopatologicznemu w celu upewnienia się co do łagodnego charakteru zmiany.
Kiedy mamy do czynienia z kaszakiem powstałym po ugryzieniu przez kleszcza lub kaszak został nadkażony bakteryjnie ze względu na przerwanie jego ciągłości, należy poza samym usunięciem guza wprowadzić antybiotykoterapię.
Podsumowanie – czy powinniśmy się bać kaszaków u psów?
Skóra naszych pupili posiada dużą przestrzeń, znajduje się w stałym kontakcie ze bodźcami ze strony otoczenia oraz ukrywa się pod warstwami sierści. To warunki sprzyjające powstawaniu w jej obrębie zmian o różnym charakterze – zarówno łagodnych jak i złośliwych. Przebarwienie, bąbel lub pryszcz u psa często okazują się łagodnymi, niegroźnymi tworami, ale po wykryciu powinny być każdorazowo potraktowane poważnie, obserwowane przez właściciela i kierowane pod opiekę lekarza weterynarii. Czas odgrywa często kluczową rolę jako czynnik wpływający na stan zmian nowotworowych i ich stopień zagrożenia dla zdrowia psa, a adekwatne reakcje właściciela na wszelkie odchylenia od normy są kluczem dla utrzymania zdrowia psiej skóry.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl