Niepełnosprawny pies – czy niepełnosprawność jest dla niego dużą przeszkodą?
Wiele osób, gdy widzi psy z różnymi niepełnosprawnościami, np. z niedowładem łap przednich lub tylnych, zastanawia się, czy życie tych psów nie jest dla nich męczące i jak takie psiaki radzą sobie ze swoimi dysfunkcjami w codziennym życiu. Musimy zdawać sobie wówczas sprawę z faktu, że psy nie są świadome swojej niepełnosprawności tak jak ludzie. Sparaliżowany pies albo pies po amputacji kończyny, nie ma poczucia, że czegoś mu brakuje.
Psy, w przeciwieństwie do ludzi, nie odczuwają wstydu, żalu czy innych negatywnych emocji związanych z kalectwem. Jedynym utrudnieniem mogą być ograniczenia fizyczne i wynikająca z nich niemożność zaspokojenia podstawowych jego potrzeb – ruchu i zabawy. Jeśli niepełnosprawność nie jest dla psiaka źródłem bólu, może wieść on radosne życie, tak jak jego w pełni sprawni koledzy.
Poziom fukcjonowania psiego inwalidy jest oczywiście uzależniony od przyczyny jego niepełnosprawności. Może być ona wrodzona lub nabyta i spowodowana wieloma różnymi czynnikami: wypadkiem komunikacyjnym, podeszłym wiekiem i wiążącymi się z nim postępującymi schorzeniami aparatu ruchu, przemocą wobec zwierzęcia, chorobą wymagającą amputacji kończyny, chorobą kręgosłupa czy problemami neurologicznymi. Ważna jest przede wszystkim odpowiednia opieka. W przypadłościach takich jak niedowład tylnych łap u psa, rehabilitacja może znacząco poprawić jego stan, a zapewnienie psu niepełnosprawnemu wózka z pewnością ułatwi mu codzienne funkcjonowanie.
Amputacja i niedowład tylnych łap u psa – jak pomóc?
Jeżeli naszego pupila dotknęła niepełnosprawność lub szukamy psiego towarzysza i zauroczył nas niepełnosprawny pies do adopcji, nie powinniśmy zrażać się jego dysfunkcjami. Większość takich psów radzi sobie bardzo dobrze, a opieka nad nimi nie sprawia większych problemów.
Bardzo ważnym elementem opieki nad psem niepełnosprawnym jest jego rehabilitacja. Może ona znacząco poprawić komfort życia zwierzęcia, a w przypadku psów z niedowładem kończyn (zmniejszenie siły mięśni lub ograniczenie zakresu ruchów kończyny) wzmocnić i poprawić ruchomość łapy. Najczęściej stosowanymi obecnie zabiegami są hydroterapia, magnetoterapia, laseroterapia czy akupunktura. Należy jednak pamiętać o tym, aby rehabilitacje prowadzone były przez doświadczonego zoofizjoterapeutę. Nieumiejętne zabiegi mogą tylko pogorszyć stan naszego pupila, zamiast mu pomóc.
Obecnie na rynku dostępny jest również specjalistyczny sprzęt dla niepełnosprawnych psiaków. Znaleźć możemy uprzęże czy szelki pozwalające na podtrzymywanie psa lub jego bezpieczne przenoszenie i wózki inwalidzkie, a w ostatnim czasie obserwujemy też rozwój inżynierii medycznej w zakresie projektowania protez dla zwierząt.
Uprząż czy wózek inwalidzki dla psa na tylne łapy w przypadku paraliżu lub niedowładu jest świetnym rozwiązaniem, w szczególności podczas spacerów. Sparaliżowany pies nie ma czucia w łapach, natomiast pies z niedowładem kończyn ma je w ograniczonym stopniu – w połączeniu z chęcią biegania i zabawy, doprowadzić to może do urazów.
Jeśli mamy możliwość, powinniśmy dostosować mieszkanie do naszego pupila. Dostępne są obecnie rampy, które pozwolą psu np. wejść na kanapę. Niepełnosprawny pies ma też ogromny problem ze schodami. Jeśli stopni jest tylko kilka możemy również zamontować na nich rampę, jednak w przypadku ich większej ilości konieczne jest wnoszenie i znoszenie psa lub zamontowanie specjalnego podnośnika na schodach, który niestety jest sporym wydatkiem. Powinniśmy też zabezpieczyć schody do góry, by pies z nich nie spadł.
Sparaliżowany pies – pomoc w postaci wózka inwalidzkiego
Wózek sprawdzi się u psów z różnymi niepełnosprawnościami, m.in. u psów z paraliżem kończyn lub ich niedowładem, a także po ich amputacji. Może być również niezbędnym akcesorium dla ras predysponowanych do występowania schorzeń takich jak dysplazja stawów biodrowych czy martwica kości udowej, czyli jamników, owczarków niemieckich i labradorów. Wózek inwalidzki dla dużego psa będzie też ogromnym ułatwieniem dla właścicieli – przenoszenie kilkudziesięciokilogramowego psa z pewnością bywa męczące.
Będzie też świetną pomocą dla psów, które są w trakcie rehabilitacji i powinny odciążać kończyny. Należy jednak pamiętać, że wózki rehabilitacyjne i wózki inwalidzkie różnią się od siebie. Sprzęt rehabilitacyjny stabilizuje i odciąża chore kończyny, ale pozwala im na chodzenie po ziemi, natomiast wózek inwalidzki dla psa na tylne łapy unieruchamia sparaliżowane kończyny nad podłożem na specjalnej podpórce.
Psy bardzo szybko dostosowują się do nowych sytuacji, dlatego przyzwyczajenie psa do korzystania z wózka inwalidzkiego nie powinno stanowić problemu. Przydatnym elementem podczas nauki będą ulubione smakołyki, które sprawią, że sprzęt będzie wywoływał u psa pozytywne skojarzenia. Zwierzę musi przyzwyczaić się do tego, że coś jest przyczepione do jego ciała i porusza się razem z nim.
W przypadku zwierząt bardzo opornych i niechętnych do korzystania z wózka, powinniśmy stosować metodę małych kroków i codziennie stopniowo wydłużać czas używania go przez psa. Regularna praca oparta na pozytywnym wzmocnieniu poprzez nagradzanie powinna znacząco ułatwić proces przyzwyczajania psa do nowej sytuacji.
Wózek inwalidzki dla psa na tylne łapy i przednie łapy
Wózek inwalidzki, jest metalową konstrukcją zaopatrzoną w kółka i pasy na których podwieszane są zazwyczaj tylne łapy psa. Konstrukcja powinna być wykonana z lekkiego materiału, by nie ograniczać ruchów psa. Kółka należy dopasować do powierzchni, po jakiej pies najczęściej się porusza. W przeciwnym razie, wózek będzie stanowić dla psa utrudnienie i dodatkowe obciążenie.
Wózek dla psa na przednie łapy to sprzęt dla zwierząt cierpiących na niedowład lub paraliż kończyn przednich lub po ich amputacji. Jest to rzadziej spotykana forma, jednak również bardzo potrzebna i umożliwiająca psom sprawne funkcjonowanie. Przyzwyczajenie psa do korzystania z tego typu wózka jest nieco trudniejsze ze względu na to, że pies pcha wózek a nie go ciągnie, tak jak w przypadku konstrukcji na tylne łapy. Jednak systematyczna i cierpliwa praca z pupilem powinna przynieść zadowalające efekty i przyzwyczaić psa do poruszania się z wózkiem.
W skrajnych przypadkach, kiedy nasz przyjaciel ma problemy czterokończynowe – niedowład we wszystkich czterech kończynach, stosuje się wózki czterokołowe. Wózki te pełnią rolę pionizatorów i stabilizują ciało psa.
Wózek inwalidzki – dobór sprzętu i możliwe skutki uboczne
Wózek inwalidzki dla niepełnosprawnego psa znacznie polepsza poziom jego życia. Musimy jednak pamiętać, że powinien być on dopasowany indywidualnie do naszego pupila, w przeciwnym razie będzie on wywoływał dyskomfort, a nawet ból. Co więcej, może być przyczyną rozwoju innych schorzeń układu ruchu. Nie warto więc oszczędzać na zakupie sprzętu medycznego i dużo lepszym rozwiązaniem będzie kupno nowego, prawidłowo dobranego do naszego psa wózka wykonanego na zamówienie. Jest to sporo większy koszt niż wózek używany lub o uniwersalnych wymiarach, jednak jest to jednorazowy wydatek na lata i inwestycja w zdrowie naszego przyjaciela.
W Polsce dostępnych jest kilka firm produkujących wózki inwalidzkie dla zwierząt. Nie ma znaczenia to, czy potrzebny jest nam wózek inwalidzki dla dużego psa czy dla malego psiaka pokroju chihuahua. Wymiary i waga dopasowane są do wielkości i postury naszego pupila. Ponadto paski, którymi przymocowujemy wózek, są regulowane, co pozwoli na jeszcze precyzyjniejsze dobranie sprzętu.
Należy mieć też na uwadze, że nawet dobrze dobrany sprzęt może nieść ze sobą skutki uboczne. Należą do nich m.in. nadmierne obciążanie innych części ciała (łap, kręgosłupa), otarcia w miejscach podparcia dla sparaliżowanych łap czy odleżyny. Decyzja o zakupie wózka powinna zostać podjęta przez lekarza weterynarii, który stwierdzi, czy jest on dobrym rozwiązaniem dla naszego zwierzaka. Jeśli zaleci nam kupno wózka, powinniśmy zaopatrzyć się w maść lub żel na ewentualne skaleczenia. Lekarz może polecić także suplementy zawierające chondroitynę i glukozaminę, które wspomogą przeciążone stawy.
Niepełnosprawny pies do adopcji – co warto wiedzieć?
Adopcja psa jest świetnym sposobem na zyskanie nowego przyjaciela. Powinniśmy jednak odpowiednio przygotować się na przyjęcie nowego członka rodziny do swojego domu i zapewnić mu wszystko, czego potrzebuje. Jeśli jest to niepełnosprawny pies, powinniśmy dowiedzieć się, jakiej rehabilitacji i sprzętu wymaga oraz zastanowić się, czy damy radę otoczyć go odpowiednią opieką.
Kiedy decydujemy się na adopcję niepełnosprawnego psiaka, należy też dowiedzieć się, co jest przyczyną jego dysfunkcji. Niestety często zdarza się, że jej powodem jest przemoc poprzedniego właściciela wobec zwierzęcia. W takiej sytuacji musimy poważnie pomyśleć, czy poradzimy sobie z psem po przejściach. Opieka nad nim będzie bowiem trudniejsza, niż opieka nad psem, który nie doświadczył nigdy przemocy ze strony człowieka.
Nieoceniona w takich wypadkach będzie pomoc behawiorysty, który nauczy nas, jak prawidłowo opiekować się takim psem oraz pokazać mu, że jest z nami bezpieczny i może nam zaufać. Behawiorysta pokaże nam, jak zachowywać się w codziennych i niecodziennych sytuacjach, tak by dla obu stron były one bezstresowe. Cierpliwe i łagodne podejście pozwoli nam zyskać wiernego towarzysza na wiele lat.
