Pierwszą rzeczą, która przychodzi nam na myśl, kiedy słyszymy hasło „owczarek szkocki długowłosy” jest zapewne obraz filmowej Lessie. Warto jednak, idąc za tym tropem, bliżej poznać wspomnianą rasę, jako że filmowa historia idealnie oddaje charakter jej przedstawicieli. Są to bowiem psy niesamowicie inteligentne, przyjazne, kochające dzieci. Ich utrzymanie oraz wychowanie nie należą z kolei do najtrudniejszych, a mogą stać się drogą do ogromnej przyjaźni.
Owczarek szkocki długowłosy – wygląd i opis rasy
- Wysokość w kłębie: 56-61 cm (samiec), 51-56 cm (samica)
- Masa ciała: 18-25 kg (według standardu amerykańskiego nawet 34 kg)
- Rozmiar: średni
- Sierść: długa, szorstka, gęsta. Dopuszczalne umaszczenie obejmuje kolor niebieski, biały oraz złoty oraz następujące wzory: bicolor, tricolor, merle oraz sable.
- Długość życia: 14-16 lat
Owczarek szkocki długowłosy – wzorzec rasy
- Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
- Klasyfikacja wg FCI: grupa 1 (psy pasterskie i zaganiające), sekcja 1 (psy pasterskie); nie podlega próbom pracy
- Ogólne wrażenie: pies aktywny, wysportowany; o zrównoważonym charakterze; wytrzymały. Towarzyski, lubiący dzieci, psy oraz inne zwierzęta.
- Głowa: proporcjonalna do ogólnych rozmiarów, o prostej linii czaszki oraz kufy. Kształt głowy klinowaty (kufa delikatnie zaokrąglona na końcu), centralny punkt stopu odpowiada jednej drugiej długości głowy. Stop wyraźnie zaznaczony. Uzębienie pełne, zdrowe, o zgryzie nożycowym. Szczęki oraz żuchwa mocne. Oczy ciemne (dopuszczalny kolor niebieski u osobników u marmurkowym umaszczeniu), migdałowatego kształtu i średniej wielkości. Uszy małe, opadające.
- Szyja mocna, o łukowatym kształcie.
- Kończyny umięśnione, odpowiednio kątowane.
- Tułów: o silnym grzbiecie, wysklepionych lędźwiach oraz żebrach, głębokiej klatce piersiowej. Wysokość w kłębie mniejsza od długości tułowia.
- Ogon: długi, noszony poniżej grzbietu.
- Chód: wysoki, lekki, dynamiczny.
- Szata: o obecnym obfitym podszerstku, szorstka, gęsta i prosta. Owłosienie szczególnie obfite w okolicy ogona, kołnierza oraz grzywy; krótsze z kolei na głowie oraz koniuszkach uszu. Dopuszczalne umaszczenie obejmuje odcień śniady (od złotego do mahoniu) z białymi lub czarnymi znaczeniami, trójbarwny (maść czarna z obecnymi podpaleniami w okolicy głowy oraz kończyn) oraz białe znaczenia (przy czym umaszczenie w większości lub całkowicie białe jest wysoce niepożądane).
Owczarek szkocki długowłosy – charakter
Owczarek szkocki długowłosy uważany jest za idealnego psa rodzinnego. Pogląd ten został utrwalony w dużej mierze nie tylko dzięki wizerunkowi tytułowej bohaterki filmu „Lessie”, ale również przez posiadaczy oraz miłośników przedstawicieli tej rasy.
Faktycznie- owczarki szkockie długowłosy są niezwykle wrażliwymi, przyjaznymi zwierzętami. Są głęboko przywiązane do swojej rodziny, kochają dzieci oraz dobrze dogadują się z innymi zwierzętami. Wykazują olbrzymie pokłady miłości, łagodności oraz cierpliwości. Są również szalenie inteligentne i stosunkowo łatwe do ułożenia. W razie zagrożenia są gotowe bronić ukochanych domowników, jednakże na ogół cechują się dużą poufnością oraz zrównoważeniem. Absolutnie nie wykazują skłonności do agresji.
W wyniku nieodpowiedzialnego krzyżowania przodków owczarków szkockich, niektóre linie przedstawicieli rasy wykazują tendencję do rozwinięcia nerwowego lub strachliwego temperamentu- jednakże, nie są to oczywiście cechy wpisujące się w ustalony przez FCI wzorzec rasy.
Owczarek szkocki długowłosy – długość życia
Średnia długość życia owczarka szkockiego długowłosego wynosi 14-16 lat. Mimo iż jest to rasa z reguły długowieczna, należy dołożyć wszelkich starań, aby nasz pupil mógł jak najdłużej cieszyć się dobrym zdrowiem oraz wysoką jakością życia.
Należy więc pamiętać o systematycznych wizytach u lekarzach weterynarii, profilaktycznych szczepieniach, odrobaczaniu oraz ochronie przeciwko pasożytom zewnętrznym. Warto również regularnie wykonywać u zwierzęcia badania kontrolne, nawet jeżeli nic w jego stanie zdrowia nie budzi naszego niepokoju oraz, co jasne, nie bagatelizować niepokojących objawów zdrowotnych.
Oczywiście, na utrzymanie psa składa się także dbanie o jego dobre samopoczucie psychiczne- wymaga to zaspokojenia wszelkich potrzeb behawioralnych naszego zwierzęcia, otoczenie go miłością, opieką i poczuciem bezpieczeństwa.
Owczarek szkocki długowłosy – zdrowie
Owczarki szkockie długowłose wykazują predyspozycje do takich chorób jak:
- Anomalia oka Collie (niedorozwój naczyniówki, mogący skutkować zaburzeniem lub utratą wzroku)
- Zapalenie skórno- mięśniowe
- Ślepota i/lub głuchota (u osobników o umaszczeniu marmurkowym niebieskim)- krzyżowanie takich zwierząt jest zabronione!
Oprócz tego, obserwuje się u nich mutację w genie MDR1, odpowiedzialnego za prawidłowe funkcjonowanie bariery krew-mózg. W przypadku obecnej mutacji, psy nią dotknięte wykazują nadwrażliwość na pewną grupę leków (w tym antybiotyki oraz środki narkotyczne). Na skutek dysfunkcyjnej bariery krew- mózg, substancje czynne zawarte w środkach farmakologicznych docierają do ośrodkowego układu nerwowego, powodując takie objawy jest wymioty, drgawki, drżenia, zaburzenia motoryczne oraz- w skrajnych przypadkach- śmierć. Szacuje się, że nawet trzy czwarte owczarków szkockich długowłosych jest dotkniętych taką mutacją- potwierdzić można ją, wykonując odpowiednie badanie genetyczne.
Owczarek szkocki długowłosy – pielęgnacja
Utrzymanie sierści owczarka szkockiego długowłosego nie jest wbrew pozorom, tak czasochłonne jak mogłoby się wydawać. W rzeczywistości pielęgnacja psa tej rasy polega na regularnym wyczesywaniu pupila (raz na tydzień, czy dwa), aby zapobiec powstawaniu kołtunów.
Oczywiście, należy także regularnie obcinać pazury naszego czworonoga, dbać o higienę jego jamy ustnej (regularnie czyścić zęby przy pomocy specjalnej pasty, chusteczek czy żelu), oczyszczać gruczoły okołoodbytowe. Niezbędne jest także systematyczne kontrolowanie stanu uszu oraz oczu owczarka szkockiego.
Owczarek szkocki długowłosy – żywienie
Dieta owczarka szkockiego długowłosego- jak każdego psa- powinna opierać się przede wszystkim na wysokojakościowym mięsie, będącym źródłem zwierzęcego białka. Ogólną zasadą jest, że im więcej mięsa znajduje się w psim posiłku tym lepiej, do wyboru mamy jednak dużo różnych rodzajów psiego pokarmu. Możemy bowiem zdecydować się na dietę BARF (opartą na surowych składnikach, uzupełnioną w odpowiednie witaminy oraz minerały), gotową karmę komercyjną oraz jedzenie przygotowywane w domu.
Ważne jest, aby wybrany pokarm był bezzbożowy, możliwie jak najbardziej naturalny, nie zawierał sztucznych barwników, aromatów oraz konserwantów. Powinien być również źródłem witamin i substancji mineralnych, dostarczać odpowiednią ilość nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz substancji chondroprotekcyjnych.
Owczarek szkocki długowłosy – szkolenie i wychowanie
Jak już wspomniano, owczarki szkockie długowłosy to wrażliwe, przyjazne psy, które silnie przywiązują się do swojej rodziny. Jest to niewątpliwie zestaw cudownych cech, świadczących o idealnych predyspozycjach do pełnienia roli psa rodzinnego- jednakże wiąże się z kilkoma ważnymi zasadami, o których powinien wiedzieć potencjalny właściciel przedstawiciela omawianej rasy.
Psy te bardzo źle znoszą bowiem samotność i brak kontaktu z właścicielem. Ich dobrostan w dużej mierze zależy od odpowiedniej ilości czasu spędzonego ze swoją rodziną, wspólnej zabawy oraz aktywności. Dodatkowo, są one bardzo wrażliwymi czworonogami, dlatego przy ich wychowaniu należy bezwzględnie unikać stosowania agresji, a ułożenie psa opierać na metodach pozytywnego wzmacniania oraz formowaniu bliskiej, głębokiej więzi z pupilem. Opiekun takiego psa powinien być osobą konsekwentną i stanowczą, ale również cierpliwą, łagodną i empatyczną.
Owczarek szkocki długowłosy – szczeniaki i hodowla
Jeżeli jesteśmy pewni, że owczarek szkocki długowłosy jest psem dla nas, nadeszła pora na wybór odpowiedniej hodowli, w której możemy nabyć naszego psiego przyjaciela. Bardzo ważne jest, aby przyłożyć dużą wagę do tej decyzji, jako że pochodzenie psa oraz warunki hodowlane w których się on wychowuje, są kluczowe dla przyszłego rozwoju, zdrowia oraz zachowania zwierzęcia.
Przede wszystkim, bezwzględnie nie należy szukać psa bez rodowodu– takie czworonogi są niemal zawsze wytworem pseudohodowli, a więc ośrodka rozmnażającego zwierzęta na potęgę, w okropnych warunkach i z ogromną szkodą dla psychiki oraz ich zdrowia.
Jeżeli chcemy zyskać przyjaciela niższym kosztem finansowym lub całkiem za darmo, zawsze możemy poszukać przedstawiciela wybranej rasy w schronisku lub fundacji, które przeznaczyły takie zwierzę do adopcji.
Jeżeli zaś interesują nas szczeniaki hodowlane, warto zapoznać się z ich metryką urodzenia, sprawdzić jak wygląda hodowla oraz warunki, w których przebywają psy oraz ocenić wygląd oraz zachowanie rodziców miotu- czy dorosły pies z danej hodowli wpasowuje się w ustalony przez FCI wzorzec rasy? Warto także odbyć rozmowę z hodowcą, ocenić jego stosunek do psów oraz to, czy faktycznie zależy mu na dobrostanie swoich zwierząt lub czy stanowią one dla niego jedynie maszynę do zarabiania pieniędzy.
Owczarek szkocki długowłosy – cena
Koszt zakupu szczenięcia omawianej rasy to wydatek kilku tysięcy złotych. Dodatkowo, należy uświadomić sobie, ile kosztuje utrzymanie czworonoga. Do ceny nabycia psa dochodzi również opieka weterynaryjna, wyprawka dla szczenięcia, wizyty behawiorysty oraz mnóstwo innych, nieprzewidzialnych kosztów. Potencjalny właściciel musi być na nie przygotowany- zarówno pod kątem finansowym, jak i mentalnym.
Owczarek szkocki długowłosy – historia rasy, ciekawostki
- Przodkowie owczarka szkockiego zostali przetransportowani na tereny Wielkiej Brytanii przez Rzymian w V wieku, gdzie rozpoczęto ich krzyżowanie z lokalnymi psami. Ostateczny wygląd rasy został wyselekcjonowany całkiem niedawno (funkcjonuje od mniej więcej stu lat).
- Pierwszy klub rasy („Collie Club”) został założony w 1840 roku. Mniej więcej w tym okresie owczarki szkockie zostały rozsławione za sprawą królowej Wiktorii, która- pod wpływem jej niewątpliwego uroku- postanowiła wesprzeć rozwój rasy.
- Inne nazwy rasy to Collie Rough oraz Rough Coated Collie.
- W XIX wieku przodkowie owczarków szkockich zostali przewiezieni do Stanów Zjednoczonych, gdzie powstał amerykański odpowiednik standardu rasy.
- Owczarek szkocki hodowany jest według dwóch standardów- brytyjskiego oraz amerykańskiego (ten drugi cechuje się nieco większymi rozmiarami oraz umięśnieniem, a także dopuszcza więcej umaszczeń), jednakże oficjalnie FCI uznaje jedynie standard brytyjski.
- Owczarek szkocki długowłosy zyskał sławę przede wszystkim dzięki filmowi oraz powieści o przygodach Lessie- najsłynniejszej przedstawicielki omawianej rasy. Jednakże, wraz z rosnącą modą, pojawiło się zjawisko nieodpowiedzialnego krzyżowania na potęgę owczarków szkockich. Doprowadziło to do rozwoju wielu wad genetycznych oraz behawioralnych u tych psów. Wymieniamy wśród między nimi nadmierną nerwowość oraz zaburzenia lękowe.
Owczarek szkocki długowłosy – dla kogo?
Podsumowując, owczarek szkocki długowłosy jest dobrym wyborem dla Ciebie, jeżeli:
- Szukasz psa rodzinnego
- Szukasz psa aktywnego
- Szukasz psa inteligentnego
- Szukasz psa średnich rozmiarów
- Szukasz psa długowiecznego, nieobarczonego licznymi schorzeniami genetycznymi
- Zależy ci na mało wymagającej pielęgnacji sierści swojego pupila
- Masz dzieci
- Masz inne zwierzęta (w tym koty)
- Jesteś osobą aktywną fizycznie
- Mieszkasz w domu z ogródkiem
- Nie spędzasz dużo czasu poza domem
