Wyżeł francuski – braque d’auvergne – pies myśliwski dla początkujących

Poczatkujący miłośnicy psów często nie wiedza od czego zacząć swoją przygodę. Na ogół większość ludzi popełnia błąd przy wyborze rasy, kierując się przede wszystkim tym jak wygląda pies i jakie stereotypy usłyszał ktoś o danej rasie. Najważniejszym aspektem jest kierowanie się tym ile czasu jesteśmy w stanie poświęcić przyszłemu zwierzakowi, ile kosztuje jego utrzymanie zarówno w zdrowiu jak i w chorobie, jaki charakter ma dany pies i jak bardzo chorowity jest statystyczny przedstawiciel. Jeśli jesteś aktywną osobą lubiącą długie spacery i aktywną zabawę, chcesz aby pies stał się twoim partnerem do treningów a jednocześnie dobrze odnajdywał się w towarzystwie dzieci być może wyżeł francuski byłby dla Ciebie odpowiedni?

Charakterystyka

Aktywność

Chęć do zabawy

Inteligencja

Łatwość szkolenia

Linienie

Kontakty z innymi psami

Kontakty z dziećmi

Terytorialność

 

Wyżeł francuski – wygląd i opis rasy

  • Pochodzenie: Francja
  • Rozmiar: samce 58-69 cm, samice 56-68 cm
  • Waga: 22 – 30 kg
  • Sierść: krótka, szorstka
  • Maść: brązowa, biała z brązowym nakrapianiem i kilkoma większymi łatami, łeb z reguły brązowy
  • Długość życia: 12-14 lat
  • Charakter: czujny, bardzo aktywny, posłuszny, hałaśliwy

Wyżeł francuski – wzorzec rasy

Braque d’auvergne, czyli French Pointing dog jest psem myśliwskim występującym w dwóch wyróżnianych przez FCI odmianach:

  • Gascogne – większy, nieco wolniejszy, gęsta sierść, długie uszy sięgające do czubka nosa, bardziej zwisające fafle u niektórych osobników dające wygląd kwadratowego pyska.
  • Pyrénées lub Pyrenean – z reguły o 10 cm niższy, dorosły dorasta do 58 cm, znacznie szybszy i zwinniejszy, sierść krótsza i bardziej śliska, z reguły ma więcej brązowych włosów, głowa szersza, uszy krótsze (nie sięgają do czubka nosa), fafle ściślej przylegają do pyska

Oba typy charakteryzują się silną i zwinną sylwetką na długich łapach, krótką sierścią, oraz maścią biało-brązową, nakrapianą z kilkoma łatami na ciele i najczęściej również na głowie. Uszy są wysoko posadzone i klapnięte, łapy silne, a oczy i nos koloru brązowego. Ogon długi i prosty, często u psów myśliwskich skracany by nie plątał się do rzep i innych roślin w lasach.

Wyżeł francuski – charakter

Jak na psa myśliwskiego przystało, oba typy wyżła francuskiego charakteryzują się wysoką aktywnością zarówno fizyczną jak i umysłową i chęcią do pracy z człowiekiem. Na spacerach i w trakcie polowań trzyma się blisko właściciela, lubi otrzymywać od niego instrukcje i uczyć się nowych rzeczy. Doskonale namierza zwierzynę dookoła, często odruchowo wykonując stójkę i wskazywanie nosem. Jest bardzo towarzyskim psem, który dobrze odnajdzie się w domu z dziećmi, i innymi zwierzętami domowymi. Należy jednak uważać na wsi na drobne zwierzęta hodowlane – takie jak kury, by nauczyć psa, że ma je ignorować a nie łapać – dosyć szybko Braque d’auvergne jest w stanie przyswoić sobie takie szkolenie o ile będziemy konsekwentni. Raczej nie wykazuje tendencji do ucieczek, jednak na spacerach w lesie może puścić się w pościg za uciekającą sarną czy zającem, dlatego dopóki nie nauczymy psa przybiegać na swoje imię nie jest wskazane chodzi z nim bez smyczy.

Wyżeł francuski – długość życia

Braque d’auvergne żyje około 12-14 lat i cieszy się stosunkowo dobrym zdrowiem. Dbając o dobrą starość naszego psiaka powinniśmy pilnować by nigdy nie rozwinął nadwagi, która znacznie obciąża stawy i układ krążeniowy pupila. Chociaż wyżeł francuski dobrze radzi sobie w górach, powinniśmy unikać chodzenia z nim często po schodach, ponieważ nadmiernie zginane stawy z czasem mogą ulec zwyrodnieniom. Powinniśmy raz do roku psa szczepić a przy tej okazji warto również zbadać krew na morfologię i biochemię by wykryć ewentualną chorobę i zapobiegać jej rozwojowi zanim da objawy. Konieczne jest zapewnianie psu dobrej jakości karmy opartej na mięsie a nie na mące czy ryżu.

Wyżeł francuski – zdrowie

Nie zanotowano szczególnie częstych chorób genetycznych u tej rasy. Najczęściej notowanymi schorzeniami są:

  • Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych – wady te polegają na złym dopasowaniu powierzchni stawowych i w rezultacie kulawizną i tworzeniem zmian zwyrodnieniowych. W celu diagnozy każdy szczeniak w wieku 4, 6 i 24 miesięcy powinien mieć wykonane u profesjonalnego lekarza weterynarii zdjęcie RTG, a jeśli ukażą się wady- zabieg chirurgiczny by dopasować do siebie kości. Cena leczenia dysplazji może wynieść nawet kilka tysięcy zł jednak biorąc pod swój dach rasowego psa niewyobrażalne jest poskąpienie pieniędzy i pozwolenie żyć mu w bólu.
  • Zapalenie ucha – jest to bardzo częsta wada u psów z klapniętymi uszami, u których o wiele gorzej zachodzi wentylacja zewnętrznych kanałów słuchowych. W przypadku zaobserwowania zwiększonej ciepłoty, bolesności, zaczerwienienia, wilgoci czy drożdżowego zapachu powinniśmy skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu wprowadzenia odpowiednich leków.
  • Skręt żołądka – jest to zdecydowanie najgroźniejsze schorzenie psów dużych grożące utratą życia. Najczęściej pojawia się przy zbytnim objedzeniem się psa zbyt dużą porcją na raz. Przy zaobserwowaniu twardego lub powiększonego brzucha, nieskutecznych prób wymiotów i zmienionego zachowania pupila natychmiast musisz udać się z psem do całodobowego lekarza weterynarii na ratujący życie zabieg. Zwlekanie kilku godzin może mieć tragiczny skutek z powodu martwicy żołądka i przedostania się toksyn do krwi.

Wyżeł francuski – pielęgnacja

Wyżły nie są szczególnie wymagające w pielęgnacji. Gascogne posiada gęściejszą sierść i bardziej może wymagać kilkukrotnego przeczesania w okresie linienia. Więcej uwagi należy poświecić uszom psiaka – co najmniej raz w tygodniu powinniśmy zajrzeć do wnętrza, w przypadku nagromadzenia woskowiny warto z zewnątrz wyczyścić lekko wilgotną ścierką lub suchym patyczkiem do uszu. Pazury stojącego psa nie powinny opierać się o podłoże, dlatego warto zapewniać psu dużą dawkę spaceru na betonowych i kamienistych podłożach a w razie potrzeby skracać specjalnymi cążkami. Warto również dbać o uzębienie psa przez codzienne szczotkowanie tak jak u człowieka. Jeśli nie jesteśmy w stanie tego zrobić powinniśmy co najmniej raz w roku, np. przy okazji szczepienia na wściekliznę poprosić lekarza o ocenienie stanu uzębienia i dokonania czyszczenia jeśli będzie tego wymagał.

Wyżeł francuski – żywienie

Zawsze powinniśmy sprawdzić skład karmy przeznaczonej dla naszego psa przed jej kupieniem. Większość znanych i reklamowanych karm ma w rzeczywistości bardzo kiepski skład opierając się głównie na cukrach, zamiast na produktach mięsnych. NA pierwszym miejscu dobrej karmy powinno znaleźć się mięso mięśniowe, podroby, tłuszcz, owoce i warzywa oraz dodatki mineralne i witaminowe. Karmienie psa surowym mięsem czy resztkami ze stołu nie powinno mieć miejsca. Jedyna dopuszczalna forma własnoręcznego komponowania posiłku to BARF, które opiera się na ściśle określonych wyliczeniach ilości białka, tłuszczu, podrobów, kości mięsnych, drożdży, alg, owoców i warzyw – tworzenie posiłków na oko może spowodować znaczne niedobory u naszego pupila. Koszt utrzymania psa na dobrej jakości karmie suchej to około 200 zł na miesiąc.

Wyżeł francuski – szkolenie i wychowanie

Braque d’auvergne jest stosunkowo łatwym psem do wychowania a nawet nauczenia przydatnych sztuczek. Uwielbia wykonywać polecenia za przysmaki, ale również zabawkę, możliwość pobiegania czy słowną pochwałę i poklepanie po łopatce. Ważne jest by od najmłodszych tygodni uczyć szczeniaka podstawowych komend jak siad, zostań, leżeć, stój, do mnie. Gdy pies osiągnie 30 kg możemy mieć problemy utrzymania  go na smyczy jeśli będzie chciał pobiec do innego psa się bawić. Wyżeł francuski nie ma tendencji do nadmiernego wystawiania na próbę właściciela, nie mniej jednak powinniśmy być konsekwentni w nauce komend. Jeśli przykładowo po komendzie siad pies się położy, nie powinniśmy zostawić tego w ten sposób. Najlepiej powiedzieć zdecydowanie „nie” powtórzyć siad i poprawić psa z powrotem do pożądanej pozycji. Nie należy jednak psa karcić, a raczej chwalić za wykonanie polecenia w dobry sposób. Warto również pamiętać, że imię psa jest dla niego zawsze czymś pozytywnym. Jeśli nasz pies robi coś złego absolutnie nie powinniśmy mówić do niego „AZOR nie rób tak” bo w tym momencie usłyszał „Azor” czyli pochwałę, „nie” czyli przyganę i ponownie „tak” czyli znowu pochwałę. Im mniej mówimy do psa tym bardziej będzie skupiał się na każdym naszym słowie, dlatego zamiast wołania po imieniu przy lepiej zawołać krótkie i zdecydowanie NIE, a potem przywołać do siebie. Za każdym razem gdy pies do nas podbiega sam z siebie musimy go pochwalić, nawet jeśli dopiero co zniszczył naszą ulubioną kanapę. W przeciwnym razie po zganieniu psa gdy do nas podejdzie, następnym razem zawaha się i może postanowić nie przyjść wcale.

Wyżeł francuski – szczeniaki i hodowla

Braque d’auvergne jest dosyć mało popularną rasą w Polsce, dlatego na ewentualne szczeniaki hodowlane może przyjść nam czekać nawet kilka miesięcy. Większe powodzenie możemy mieć szukając hodowli tych psów w rodzimej Francji, gdzie Braque d’auvergne uznawane są za najlepsze psy myśliwskie.

Wyżeł francuski – cena

Cena wyżła francuskiego w Polsce zaczyna się od 4 tysięcy zł. Jeśli interesuje nas sprowadzenie Gascogne lub Pyrénées z rodzimej Francji do kosztu zakupu szczeniaka powinniśmy doliczyć również koszt wyrobienia szczepień, paszportu i transportu co wyniesie w całości około 2 000 euro. Ile kosztuje jednak pies bez rodowodu w typie wyżła francuskiego? Otóż możemy poszukać w schroniskach i na stronach fundacji psy o wyglądzie zbliżonym do rasowego psia przeznaczone do adopcji za darmo. Adoptując kundelka zyskamy wspaniałego przyjaciela, a zaoszczędzone w ten sposób pieniądze możemy przeznaczyć na opiekę zdrowotną lub specjalny kurs szkoleniowy z tropienia, posłuszeństwa czy zręczności.

Wyżeł francuski – historia rasy, ciekawostki

  • Historia rasy sięga XV wieku, z Francji psy braque d’auvergne rozeszły się do innych krajów Europy gdzie stanowiły domieszkę do lokalnych ras wyżłów.
  • Podczas II Wojny Światowej rasa ta niemal wyginęła z powodu niekontrolowanego krzyżowania się różnych psów pracujących. Braque d’auvergne odtworzony został w latach 50tych.

Wyżeł francuski – dla kogo?

Zalety

  • Łatwy do szkolenia
  • Nie ma problemów z linieniem
  • Dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami

Wady

  • Trudnodostępny w Polsce
  • Może ścigać zwierzynę łowną
  • Silny pies – może być trudny do utrzymania

Braque d’auvergne jest dobrym psem dla początkującego właściciela, który mimo wszystko musi pamiętać że jest to rasa wymagająca wiele ruchu na świeżym powietrzu, którego nie zaspokoi po prostu dostęp do ogrodzonego podwórka. Poza 10 km spacerami powinniśmy również nastawiać się na pracę z psem, którą ta rasa najzwyczajniej w świecie uwielbia. Braque d’auvergne może wiele oferować swojemu przyszłemu właścicielowi.

5/5 - (1 vote)

To może Cię zainteresować:

Buldog francuski – czy to pies dla Ciebie?
Wyżeł weimarski – inteligentny pies myśliwski
Wyżeł fryzyjski – charakterystyka i opis rasy
Wyżeł niemiecki krótkowłosy – pies rodzinny czy myśliwski?
Spaniel francuski –  francuski ptasznik
Wyżeł niemiecki szorstkowłosy – wygląd i opis rasy
Oceń nasz artykuł
5/5 - (1 vote)
Komentarze

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *